در این ایام که همه درگیرودار برگزاری نمایشگاه ایرانتکس ۲۰۱۷ هستند جای خالی استاد محمد رفیعی به شدت احساس میشود. مردی که حدود نیم قرن در خدمت صنعت نساجی کشور بود و با ماشینآلاتی که ساخت، نان را بر سفرهی خیلی از دوستان امروز و دیروز برد و کاش ما نیز بتوانیم چون او نامی نیک و یادی دلانگیز بر جای گذاریم.
این روزها ایام چهلمین روز درگذشت صنعتگری است که به احترام نام ایران در ارمنستان، تاجیکستان، ترکیه، قرقیزستان، قزاقستان، ترکمنستان و چک ماشین ساخت و با درج جمله Made In Iran به زیبایی نشان داد که افق نگاه فنی و درک علمی صنعتگران این مرز و بوم جغرافیایی وسیع دارد. استاد محمد رفیعی توانستن را خارج از هر گونه تعارف و تملق بیجا معنا کرده است و اگر دولت محترم در حوزه ساخت داخل نشان و جایزهای ارزشمند داشت میبایست به افرادی چون محمدرجب رفیعی تقدیم نماید چراکه نشان لیاقت لایق افرادی است که برای کشور شرافت میآفرینند و او در طول عمرش کوشید تا ما محتاج چشمآبی و بادامی نباشیم و به اذعان بسیاری از صنعتگران و صاحبان صنایع او در ساخت بینظیر بود.
ایام چهلم مرد بینظیر ساخت را گرامی میداریم و یادش را در دل و وجودمان زنده میداریم و فراموش نمیکنیم که پای رشد صنعت و اقتصاد کشور چه جوانانی پیر شدند و چه بزرگانی که به دیار باقی شتافتند و کشور در عرصه جهانی شتاب گیرد و نام این سرزمین به عزت و بزرگی یاد شود.
روحشان شاد و یادشان گرامی باد.