ناگفته‌های هایمتکستایل ۲۰۱۶
ناگفته‌های هایمتکستایل ۲۰۱۶
“Turkey discover the Potential”
مدت زمان زیادی از نمایش این شعار در نمایشگاه‌های مختلف صنعت نساجی در دنیا نمی‌گذرد؛ شعاری که انقلابی است در حوزه تبلیغات ترکیه‌ای که خود را وارث امپراتوری عثمانی می‌داند و از عوامل اصلی بسیاری از مشکلات منطقه است. خود را کاشف ظرفیتی می‌داند که توانست این کشور آسیایی را در جایگاه ۲۰ اقتصاد اول دنیا قراردهد. تحریم ایران اسلامی، جنگ‌های نیابتی منطقه‌ای و از همه مهم‌تر، موقعیت ژئوپلتیک این کشور همه و همه دست به‌دست هم دادند تا با یک برنامه‌ریزی ۲۰ ساله اقتصادی نو را پایه‌ریزی نمایند.
نمود اصلی این نماد، در نمایشگاه هایمتکستایل ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ به عینه دیده می‌شد. نمادی که نماد ملی شده است و رنگی که علی‌رغم رنگ سرخ پرچم کشور ترکیه در اذهان این موضوع را القا می‌‌کند که این مساله یک موضوعی دیگر و سبکی متفاوت است. سبکی نسبتاً کپی شده از مدل لیبرال دموکراسی غربی بانمکی از اسلام و سیاست‌گذاری شرقی.
حال این سوال به وجود می‌آید که چرا ایران اسلامی که سرشار از منابع غنی انسانی و فنی است و سال‌ها در دوران جنگ و تحریم توانسته است کشور را اداره کند، به این پتانسیل فکر نمی‌کند و یا چرا صنعتگران ما، عرصه را برای حضور و بروز در عرصه‌های بین المللی مساعد نمی‌دانند؟
هایمتکستایل یعنی نمایش حدود ۱۰% اقتصاد جهان. منسوجات خانگی از پرده تا کالای خواب و پارچه‌های مبلمان و … همه و همه از اصلی‌ترین موضوعات تجاری در دنیا به شمار می‌روند و این اهمیت تا آنجاست که بسیاری از تجار، پارچه را از رژیم صهیونیستی و یا سایر یهودیان دیگر کشورهای دنیا می‌دانند. پس، چرا ما حاضر به حضور و مشارکت در نمایشگاه نیستیم اما مصر، عربستان، اندونزی، تایلند، تایوان و بسیاری از دیگر کشورهای جهان، به عنوان غرفه‌گذارهای اصلی نمایشگاه حضور پررنگی را همه‌ساله دارند؟ حتی در حوزه طراحی نیز با حداقل توان ممکن و آن هم به همت جوانان با انگیزه حضور داریم و دانشگاه‌ها و شرکت‌های فعال دیگر، حتی در اندیشه ارائه کار به بازار جهانی نیستند.
تحریم‌ها درست است که کار را سخت کرده اما چرا افرادی، سال‌ها در نمایشگاه حضور دارند و نتیجه می‌گیرند و یا برخی حتی دوست ندارند به آن فکر کنند؟!
جواب این سوال را می‌توان در دو حوزه جستجو نمود، حوزه اول حمایت‌ها است که دولت‌های دیگر دارند و فعلاً، در کشور ما به هزار و یک دلیل این موضوع هنوز هم بعد از سه دهه در هاله‌ای از ابهام است؛ اما، بخش دوم که به ساختارهای درون سازمانی شرکت‌ها برمی‌گردد، امری است متفاوت و اگر کارخانجات، شرکت‌ها و تجار ایرانی نخواهند محصولات خود را در عرصه بین المللی نیز محک بزنند و مشتری‌های بین‌المللی بیابند، دیری نپاید که با اجرایی شدن کانون تجارت جهانی WTO در ایران، سیلی از محصولات خارجی توان مقاومت را از ایشان خواهد گرفت.
علاقمندان، برای حضور در عرصه‌های بین المللی می‌توانند با تشکیل گروه‌های کوچک از همکاران خود هزینه‌ها را به حداقل برسانند و با گرفتن مشاوره‌های فنی صحیح از شرکت‌های مجری در داخل کشور و نمایندگی‌های این نمایشگاه‌ها در ایران، زمینه را برای صادرات محصولات خود فراهم نمایند. آنچه در بازار امروز جهان حرف اول و آخر را می‌زند، پای کار بودن تولید و عرضه مطلوب کار است و با توجه به جایگاه سیاسی ایران در منطقه و علاقمندی ملل مختلف به ایران اسلامی، زمینه تبادل و توسعه همکاری‌های بین المللی بسیاری مهیا است. نترسیدن و اقدام آگاهانه بهترین پاسخ به رکود کاذب است و اگر نظر دیگر افراد غرفه‌گذار در نمایشگاه هایمتکستایل را بپرسید، بلا استثناء اذعان می‌کنند که ما سال‌هاست در این نمایشگاه حضور داریم.
حضور بیش از ۳۰۰ واحد تولیدی کالای خواب، کارخانجات تولید پرده و پارچه‌های مبلی و… این امکان را فراهم می‌آورد تا در راستای انجام صادرات قوی به بازارهای مختلف، شرایط برای تولید مشترک بین المللی تحت برند و یا لیسانس شرکت‌های صاحب نام خارجی نیز برای تولیدکننده داخلی فراهم گردد و حضور در نمایشگاه، در واقع معتبر ساختن یک شرکت و محصول آن است که امید می‌رود در آینده نزدیک و به همت تشکل‌ها این امر محقق شود.