نگاهی نو به تولید

 

نگاهی نو به تولید

 

 

تهیه و تنظیم : شرکت فام ایران

از ابتدای امسال که شمار تولید و اشتغال محور برنامه های کلی و جزئی کشور شده است تحلیل های متعددی برای بهبود وضع موجود و توسعه سطح اشتغال و تولید در کشور ارائه شده است. اما مهمترین مسأله ای که امساله ای که در هنگامه خطر باید مورد توجه قرار گیرد زمان است که با حرکت سریع خود سال ۹۶ را به نیمه رساند و مجلس و دولت هنوز دست به گریبان جلسات مستمر و شاید در برخی موارد کم اثر هستند و تولید کننده هنوز شرایط را مساعد برای تولید و کسب وکار نمیداند.

انتظار دولت دوازدهم و پهلو گرفتن کشتی سازان دور اول دولت تدبیر و امید و شرایط متشنج فضای سیاسی منطقه هنوز ظرفیتهای معطل ۶۰ درصدی صنعت را بالفعل نمود و ۱۶۰۰۰ میلیارد تسهیلات ارزان قیمت تولید که در سال قبل به رگ های بخش خصوصی تزریق شد و لبخند رضایت را بررخسار صاحبان صنایع نمایان نموده است.

سوأل اینجاست پس چه باید کرد؟ و بسته های اقتصادی دولت علی رغم پشتوانه علمی وقتی مناسب از کارامدی لازم برخوردار نیست و جان تولید را جلا نمی دهد.

اولین مسأله ای که به ذهن میرسد دلسردی بدنه تولید کشور است بدنه ای که هر روز با موضوعی در بیمه ، مالیات ، بانک، دارایی ، بهداشت و … گرفتار است و سالهاست که از این بی مهری ها مینالد. در این روزگاری که انقد در تولید حرف اول مدیریت بحران یک بنگاه اقتصادی را میزند کارفرمایان مجبورند بیمه کارکنان خود را نقداً و سر زمان پرداخت کنند چرا که جریمه های سنگین و آزار دهنده اجتماعی قادر است تا فرصت تفکر را از تولید کننده بگیرد و قبض های جریمه ای که با رنگ قرمز و در سریع ترین زمان ممکن از طریق پست و ایمیل به دست او خواهد رسید دردی بر درد دل های امروز  بیفزاید.

از سوی دیگر هزینه های بالای بازاریابی و حضور در نمایشگاه های داخلی و خارجی نیز خود مساله ای مهم است که اگر مدیریت شود امکان توسعه اشتغال و باز شدن راه نفس تولید را بسیار آسان می نماید. وجود جوانان تحصیل کرده و جویای کار میتواند مشکلات زیادی را از تولید حل نماید و با آموزش مهارت های پایه بازرگانی و همچنین فراهم آوردن بستر های اولیه اقتصادی در سفارتخانه های کشور های همسایه و آفریقا میتوان بازار یک میلیارد نفری را به سوی تولید کشور باز نمود که خود را مستقل از تحریم ها و دغدغه های امروز میتوان اقتدار سیاسی و اقتصادی بسیار خوبی را برای کشور فراهم آورد.

توسعه بخش الیاف را نیز میتوان به عنوان یک حوزه مهم و استراتژیک در اقتصاد کشور مورد توجه قرار گیرد. ابریشم، پشم، کرک و مو به همراه چرم و پوست بسیاری از حیوانات حلال گوشت ظرفیت ایجاد بیش از نیم میلیون شغل را در کشور دارد و این در حالی است که نه به محیط زیست لطمه ای وارد میشود و نه نیاز به سرمایه گذاری های سنگین و نفس گیر است.

ایران کشور چهار فصل و کشاورزی و دامپروری است و به دلیل عدم توجه صحیح به این حوزه متاسفانه به صنعت مونتاژ وارد شد و هم اکنون در کلان شهرها میتوان با استفاده از پرزسوزی ابریشم و توسعه صنایع دستی به همرا بازاریابی حرفه ای ده ها هزار شغل پایه  ای و درآمد زا ایجاد نمود.

افراد باتجربه و صاحب نظر بر این باورند که با۷۰% جمعیت جوان کشور قادر به اقتصاد اول جهان باشیم ولیکن این اراده باید در متولیان اجرایی ، اقتصادی و قانون گذاری کشور نیز به صورت حقیقی به وجود آید.

مساله مهم دیگر که نفس تولید را گرفته است موضوع ذهنیت های غلط است. امروزه رسانه ملی و مطبوعات وظیفه دارند تا فضای تولید را به درستی نشان دهند و با تقویت روحیه ما میتوانیم با یاس و نا امیدی در نسل جوان مقابله کنیم.

ایجاد شفافیت و پرهیز از سیاسی کاری در حوزه تولید شاید مهمترین  وظیفه رسانه ها جهت تنویر افکار عمومی و دلگرم کردن مردم برای خرید کالای ایرانی باشد.

در شرایط نا برابر جنگ اقتصادی امروز حفظ وحدت و همچنین یادگیری بین المللی از اولویت های اصلی کشور در عرصه سیاست خارجی باشد و امروز باید به دنبال فرصت های جدید بود تا در موقعیتی طلایی شرایط کنونی منطقه غرب آسیا را بصورت کامل به نفع کشور تغییر داد.

امروزه بازار قطر و روسیه خارج از رفتار غلط عرف بین الملل، جایگاه بسیار خوبی را برای رفع کامل رکود از تولید کشور دارد و اگر وزارت خارجه و همچنین اتاق بازرگانی ایران تغییر عمل نمایند میتوان بهره خوبی را برد.

تجربه گذشته و همچنین شاخصه های اقتصادی در بخش تولید و صادرات نشان میدهد که صنعت نساجی و پوشاک توانسته است کمک شایانی را به اقتصاد کشور نماید و اگر دولت در بخش تولید الیاف دامی و پنبه و همچنین توسعه صنعت پوشاک برنامه کلان و دقیقی را ایجاد نماید قادر است سالانه بیش از ۵ میلیارد دلار درآمد ایجاد نموده و علاوه بر خودکفایی و توسعه اشتغال پایه به سمت تحقق آرمان اقتصاد بدون نفت گامی اساسی بردارد.

و من الله توفیق