بررسی صنعت مد و نساجی انگلستان

چکیده
هدف مقاله حاضر بررسی صنعت مد و نساجی انگلستان با روش اسناد کتابخانه ای است. بریتانیا در طول انقلاب صنعتی شاهد رشد عظیمی در صنعت نساجی بود و کارخانه‌های تولید نخ از جمله میراث آن دوره به شمار می‌آیند. بریتانیا با سرمایه‌گذاری در بخش ماشین‌سازی نساجی، استفاده از محصولات تولید داخل و ممنوعیت واردات و از سوی دیگر توسعه صنعت کشتیرانی کشور خود زیرساخت‌های مورد نیاز جهت هدایت بازار بین‌الملل و تولید محصولات انحصاری را بنا نهاد. آنها با روی آوردن به صنعت مد به دلیل ایجاد ارزش افزوده بسیار زیاد علاوه بر صنعت نساجی توانستند به عنوان پیشروان و بهترین طراحان مد در دنیا باشند. از این رو حمایت دولت از صنعت داخل و رویکرد آن در ایجاد زیرساخت های مورد نیاز لازمه موفقیت و توسعه هر صنعتی به شمار می رود.
کلمات کلیدی: صنعت نساجی – انگلستان – صنعت مد- هفته مد

مقدمه
صنعت نساجی انگلیس ابتدای قرن یازده و دوازده میلادی به عنوان صنایع نوپا در این کشور پاگرفت. در آن زمان انگلیس از نظر اقتصادی کشوری عقب مانده بود. عمده اقتصاد انگلیس مبتنی بر دامداری و پرورش خوک و گوسفند بود. بنابراین مقداری از نخ مورد نیاز کارخانه ها از پشم گوسفندان تأمین می شد. این روند در قرن سیزده و چهارده میلادی هم دنبال شد. در آن زمان فئودالیسم از انگلیس رخت بربسته بود و این کشور به سمت صنعتی شدن قدم می‌گذاشت. به این ترتیب اقتصاد انگلیس بیشتر مبتنی شده بود بر مقدار اندکی پشم و لباس‌هایی با ارزش افزوده اندک که صنعت نساجی و پوشاک انگلیس آن را تأمین می‌کرد. بقیه پشم های تولیدی داخل هم صادر می‌شد. روند تأمین نخ و پشم مورد نیاز کارخانه‌های نساجی انگلیس و صادرات مازاد پشم تا پایان قرن شانزدهم میلادی ادامه داشت. اما از همان قرن ۱۴ سیاستمداران انگلیس پی بردند که صادرات پشم خام سود کمتری نسبت به صادرات پوشاک آماده دارد. بنابراین ادوارد سوم، اقدام به ساخت و توسعه کارخانه‌های کوچک و محلی کرد تا لباس‌های پشمی زیادی در داخل انگلیس ساخته شود و مشتری برای پشم گوسفندان بیشتر شود.
ادوارد سوم به منظور حمایت از تولید لباس‌های پشمی داخلی، اقدام به پوشیدن لباس‌های کم کیفیت انگلیسی در مقابل منسوجات با کیفیت خارجی کرد و تمرکز خود را بر روی تجارت پشم خام و ممنوع کردن واردات پوشاک قرار داد[۱].
نساجی بریتانیا

بریتانیا در طول انقلاب صنعتی شاهد رشد عظیمی در صنعت نساجی بود و کارخانه‌های تولید نخ از جمله میراث آن دوره به شمار می‌آیند. سرریچارد آرکرایت نخستین کارخانه واقعی نخ ریسی را در کرومفورد انگلستان بنا نهاد. در حقیقت جمعیت رو به افزایش و امپراتوری در حال گسترش بریتانیا این امکان را فراهم ساخت تا بازار بزرگی برای پنبه به وجود آید و سراسر منطقه پناین(Pennine) را کارخانه‌های نخ‌ریسی فراگیرد. در اطراف تپه‌های پناین در شمال انگلستان سرزمین‌های وسیعی وجود داشت که برای ساخت کارخانه‌های ریسندگی بسیار مناسب بودند، در این میان کارخانه‌های اولیه همواره به یک منبع تأمین نیرو نیاز داشتند که رودخانه‌های پرخروش پناین به خوبی آن را فراهم می‌کردند. در سال‌های بعد که زغال سنگ منبع تأمین نیرو بود، کشف شد که شمال انگلستان حاوی منابع عظیمی از زغال سنگ است. از سوی دیگر این کارخانه‌ها به نیروی انسانی نیاز داشتند و جمعیت شهرهای شمالی این نیاز را نیز برطرف می‌ساخت و از آنجا که پیش از آن نیزخانواده‌های بسیاری در آن نواحی به سیستم خانگی بافندگی مشغول بودند با صنعتی شدن نواحی شمالی، نخ‌ریسان و بافندگان ماهر و آماده به کار به صورت بالقوه وجود داشتند. منطقه به سرعت در حال رشد لیورپول، پنبه خام را از ایالت‌های جنوبی آمریکا به پناین وارد و نخ آماده را به خارج صادر می‌کرد. بازار داخلی نیز به‌ویژه با راه‌اندازی خط راه آهن از لندن تا نواحی شمالی، از رونق خوبی برخوردار شد.
از جمله اتفاقات مهمی که در صنعت نساجی در سال ۱۷۷۴رخ داد لغو مالیات سنگینی بود که باید برای نخ‌ها و پارچه‌های پشمی تولید انگلستان پرداخت می‌شد. ترکیبی از تمام عوامل مذکور و نیز حجم وسیعی از اختراعات آن دوره، صنعت نساجی انگلستان را دگرگون کرد و امپراتوری بریتانیا را به «بازار جهانی» مبدل ساخت[۲].
( ایزدی، ۱۳۹۳)
انجمن‎های تخصصی نساجی انگلستان
UKFT که در واقع یک شبکه بزرگ انگلیسی با بیش از ۲۵۰۰ طراح تولیدکننده و نمایندگی و خرده‌فروشی می‌باشد برخی از فعالیت‌های این سازمان ها عبارتند از:
• توسعه صنعت نساجی در سراسر جهان
• بالابردن ارزش استراتژیک و اقتصادی صنعت نساجی
• کمک به رسیدن به بازارهای جدید
• توسعه مهارت ها و اموزش در بخش نساجی
• حمایت از پیشرفت نیروی کار
• برگزاری سمینار ها و کلاسهای اموزشی [۳]
همچنین علاوه بر آن انجمن سازندگان ماشین‌آلات انگلستان(BTMA) نیز به عنوان انجمن تخصصی ماشین سازی است.
مجموعه اختراعات صنعت نساجی انگلستان
در سال ۱۷۳۳ جان کای که خود یک نساج بود ماشینی اختراع کرد که بافت پارچه‌های عریض‌تر را با سرعتی بیشتر از سابق ممکن می‌ساخت. در سال ۱۷۶۵ جمیز هارگریوز ماشین نخ‌ریسی ابداع کرد که تعداد رشته‌های نخی را که توسط هر ماشین به‌طور همزمان حلاجی و تابیده می‌شد از ۶ رشته به ۸۰ رشته رساند. در سال ۱۷۷۹ دستگاه نخ‌ریسی و نخ‌پیچی به دور دوک اختراع شد که در واقع ترکیب کارآمدتری از ماشین‌های ریسندگی قدیمی‌تر بود و به وسیله آن رشته‌های نخ به راحتی به دور دوک‌ها پیچیده می‌شد.
در سال ۱۷۸۱ بولتن و وات موتور بخاری ساختند که به آسانی در کارخانه‌های نساجی قابل استفاده بود. در دهه ۱۷۹۰ میلادی این موتورهای بخار موجب افزایش تعداد کارخانه‌های نساجی شد، بدین ترتیب وابستگی به نیروی آبی کمتر شد و کارخانه‌ها بیشتر در مناطقی تاسیس می‌شد که به معادن زغال سنگ دسترسی داشته باشند. در دهه ۱۸۰۰ میلادی استفاده از ترکیبات شیمیایی جهت رنگ کردن یا بی‌رنگ کردن نخ و پارچه رواج یافت. در سال ۱۸۱۲ ریچارد روبرتز ماشینی ابداع کرد که از ماشین‌هایی که تا آن روز ساخته شده بود کارآمدتر و پیشرفته‌تر بود به گونه‌ای که انجام تمام مراحل تولید نخ را در یک کارخانه ممکن ساخت.
مجموعه این اختراعات در افزایش تولید نخ در بریتانیای کبیر نقش عمده‌ای داشت و البته خوش‌اقبالی نیز در این میان بی‌تاثیر نبود. در سال۱۷۷۰ ارزش دارایی پنبه در حدود ۶۰۰ هزار پوند بود، این رقم در حدود ۱۸۰۵ میلادی به ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار پوند و سپس در سال ۱۸۷۰ به ۳۸ میلیون و ۸۰۰ هزار پوند رسید. در مقایسه ارزش پشم طی صد سال مذکور (۱۸۷۰-۱۷۷۰) نیز از هفت میلیون پوند به ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار پوند و ارزش نخ از یک میلیون به هشت میلیون پوند رسیده بود. برای مثال، تنها در منچستر در زمان کوتاهی تعداد کارخانه‌های بافندگی از دو کارخانه در سال ۱۷۹۰ به ۶۶ کارخانه در سال ۱۸۲۱ افزایش یافت.
پیشرفت در صنعت نساجی در عین حال که موقعیت‌های متعددی را برای کارگران ایجاد کرده بود، اما هیچ امنیتی در برابر کار بیش از حد برای کارگران وجود نداشت. شرایط بعضاً خطرناک و دستمزد پایین از جمله مسائلی بود که همگی با آن روبه رو بودند. به عنوان مثال توصیف یک بازدیدکننده از کارخانه ریسندگی کامفورد ارکرایت در سال ۱۷۹۰ ساختمانی «باشکوه» بود اما کارگران آن چنین برداشتی از کارخانه نداشتند. با وجود این آرکرایت کارخانه‌دار شایسته‌ای بود که مراقب کارگرانش بود، مثلا خوابگاه‌های کوچکی برای آنها ساخته بود که به قدری به کارخانه نزدیک بود که اگر کارگران فرصتی هم برای استراحت می‌یافتند گویی همچنان در محیط کار بودند. او همچنین برای کودکانی که در کارخانه کامفورد برایش کار می‌کردند مدرسه شبانه‌ای بنا کرد و به بهترین شاگردان نیز گاوهای شیری جایزه می‌داد. او همچنین مقادیر کمی از مستمری کارگران را برایشان نگه می‌داشت. در حقیقت باید گفت عملکرد وی با سایر کارخانه‌داران آن دوره بسیار متفاوت بود.
از دیگر دستاورد‌های انقلاب صنعتی در کارخانه‌های نساجی (سال ۱۸۳۳) آن بود که مجلس قانونی تصویب کرد که بر اساس آن استخدام کودکان زیر ۹ سال در کارخانه‌های نساجی ممنوع بود و کودکان زیر ۱۳ سال بیش از ۹ ساعت در روز یا ۴۸ ساعت در هفته مجاز به‌کار کردن نبودند. همچنین افراد زیر ۱۸سال بیشتر از ۱۲ ساعت در روز و ۶۹ ساعت در هفته اجازه کار کردن نداشتند و کار کردن در طول شب برای کودکان ممنوع بود. همچنین کودکان ۹ تا ۱۱ سال که در کارخانه استخدام می‌شدند موظف بودند روزانه دوساعت درس بخوانند و آموزش ببینند[۲].

هفته مد لندن
هفته مد لندن از سال ۱۹۸۴، در ماه های فوریه و سپتامبر به همت شورای مدیریت با همکاری سازمان کسب و کار و انجمن مد بریتانیا برگزار شد. هفته مد لندن همچنین توانست موافقت بسیاری از شرکت‌ها و کمپانی‌های بزرگ را به عنوان حامی مالی جلب کند از میان این کمپانی‌ها می‌توان به کمپانی آلمانی مرسدس بنز و شرکت بین یکی از بزرگترین مراکز طراحی مد دنیا اشاره کرد. رویداد بین‌المللی tony and goy که هم اکنون سالانه بیش از ۵۰۰۰ بیننده و خبرنگار را به سوی خود جلب می‌کند، توانسته است درآمدی بالغ بر ۴۰ تا ۱۰۰میلیون پوند برای شرکت‌کنندگانش فراهم کند. هفته مد لندن به شکلی طراحی شده است که می‌توان آن را به عنوان خرده فروشی متمرکز اطلاق کرد. این شهر یکی از خوش‌پوش‌ترین شهرهای دنیا است که اغلب ماندگارترین فشن‌ها نیز از این شهر برخواسته است. لندن اولین شهری بود که هفته مد دیجیتالی را برگزار کرد و با پخش زنده اینترنتی باعث شد که افراد عادی نیز بتوانند مستقیم کت‌واک‌های معروف دنیا را ببینند[۴].
تحصیل در رشته طراحی مد انگلستان
صنعت مد بزرگترین سرمایه بریتانیاست و دارای طیف گسترده‌ای از طرح‌های خارجی است که با سبک‌های مدرن بریتانیایی ادغام شده‌اند. طراحی معمول انگلیسی بسیار شیک است اما اخیراً به دلیل ابتکار و نوآوری‌ها بسیار غیرمتعارف شده‌اند و سبک سنتی تبدیل به ترکیبی با تکنیک‌های مدرن شده است. در صنعت مد و طراحی لباس بریتانیا، سبک‌های قدیمی و ماندگار که هنوز هم پرطرفدار هستند نقش بسیار پررنگی بازی می‌کنند. متخصصین مد انگلستان با تلفیق و تطبیق مدهای قدیمی و جدید باعث شده‌اند سبک بریتانیایی منحصر به فرد و دارای زیبایی بوهمیایی باشد به طوری که بسیاری از مراکز مد دیگر سعی در تقلید از سبک بریتانیایی دارند.
تحصیل در طراحی مد در دانشگاه های انگلستان به شما دانش و مهارت کافی را در زمینه صنعت طراحی و مد ارائه می‌دهد. خلاقیت و نوآوری از موارد مهم در رشته طراحی محسوب می‌شود و این دوره ها به دانشجویان در زمینه طراحی کمک چشمگیری می‌کند. دانشجویان با یادگیری فرآیندهای طراحی می‌توانند سبک مد و طراحی خود را ارزیابی و آن را دنبال کنند و در بعضی از دوره‌های کارآموزی دانشجویان می‌توانند طرح‌های خود را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار دهند.

دانشگاه های برتر انگلستان برای رشته مد
– Central Saint Martins, University of the Arts London
سن سنت مارتینز در دانشگاه هنر لندن یکی از مراکز برجسته در جهان برای هنر و طراحی است و با برنامه های مد خود در کسب و کار مد بهترین رتبه در جهان را دارد.
– دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد مربوط به مد از طراحی مد گرفته تا ارتباطات و تبلیغ و روزنامه‌نگاری متغیر است. دانش آموزان منابع آموزشی مدرسه رتبه بندی می‌کنند. در حال حاضر بیش از نیمی از طراحان هفته مد لندن فارغ التحصیلان سن سنت مارتین هستند. پنج مسیر در مدرسه وجود دارد که عبارتند از: لباس مردانه با طراحی مد، لباس مجلسی با طراحی مد، چاپ مد، طراحی مد با لباس بافتنی و طراحی مد با بازاریابی.

– Kingston University
در فوریه ۲۰۱۵ مدرک کارشناسی دانشگاه کینگستون در رشته مد خلبانی و مد خلاق، برنده برترین جایزه مد شده است. دانشجویان از منابع دانشگاه از جمله کتابخانه و منابع مطالعه‌ای بسیار راضی هستند. استفاده از فناوری نوآورانه و فناوری اطلاعات، همراه با مهارت‌های فنی عالی اعضای هیئت علمی نیز از خصوصیات برجسته این دانشگاه است. دانش آموزان به تدریس رتبه بالایی می دهند. دوره های مد در کینگستون تمام جنبه‌های مراحل طراحی را شامل می‌شود. از تحقیق و توسعه طراحی گرفته تا ایجاد پوشاک با استفاده از برش و ساخت. هر دانش‌آموز در تمام سطوح، به تمرین حرفه‌ای مربوط به کار خود در قالب استودیوی طراحی می‌پردازد.

– London College of Fashion, University of the Arts London
کالج مد لندن در دانشگاه هنر لندن ارائه دهنده جهانی پیشرو و آموزش مد در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و همچنین ارائه دوره های کوتاه مدت، دوره های تحصیل در خارج از کشور و کارشناسی ارشد پیوسته است.این دانشگاه با ۲۷ دوره کارشناسی و ۴ دوره کارشناسی ارشد یکی از وسیع ترین دوره های آموزش مد را ارائه می دهد. علاوه بر آن تمرین مد پایدار نیز توسط اساتید در بخش تحقیقات مد انجام می‌شود. در سال ۲۰۲۰، دانشکده به یک مرکز جدید و مدرن در شرق لندن، واقع در پارک سابق المپیک منتقل شد.

– University for the Creative Arts
دانشگاه هنرهای خلاق (توسط راهنمای دانشگاه تایمز و ساندی ۲۰۱۹، به عنوان “دانشگاه مدرن سال” معرفی شده است که ۱۷٪ دانشجویان در انگلیس از ۹۱ کشور جهان، در یک فضای واقعاً بین المللی آموزش داده خواهند شد. این دانشگاه دومین ارائه‌دهنده بزرگ آموزش هنرهای خلاق در اروپاست. بیش از ۹۶٪ فارغ‌التحصیلان ظرف شش ماه از فارغ التحصیلی شاغل هستند. مدرک کارشناسی مد این دانشگاه یک دوره برنده جایزه در انگلستان شد که دارای اعتبار بین‌المللی برای تولید استعدادهای کلاس جهانی است. دانشجویان مد در این دانشگاه از روابط بسیار خوبی با طیف وسیعی از برندهای مد برخوردارند و هر سال با این شرکت‌ها همکاری می‌کنند.

– University of Westminster
دوره کارشناسی دانشگاه وست‌مینستر از شهرت فوق العاده‌ای برای آموزش و پرورش فارغ‌التحصیلان بسیار با استعداد و اصیل برخوردار است. هر کلاس استودیوی اختصاصی خود را دارد که مجهز به فضاهای طراحی فردی است. همه دانشجویان طراحی مد سال دوم یک دوره کارآموزی دو ماهه را با طراحانی انجام می‌دهند که در هفته مد لندن حضور داشته‌اند. وست‌مینستر همکاری نزدیکی با صنعت بین‌المللی مد دارد تا دانشجویان بتوانند دوره‌های کارآموزی بی‌نظیری را در شرکت‌های پیشروی مد جهان از جمله الکساندر مک‌کوئین، تام فورد و برند ژاکوبز داشته باشند[۵].

جذب نیروی کار متخصص خارجی
سیاست های حمایت از صنایع نساجی و تولید پوشاک انگلیس توسط هنری هفتم در آستانه قرن شانزدهم میلادی وارد فاز جدیدی شد. چرا که او به منظور حمایت از تولید داخلی و فرآوری پشم خام، سیاست جایگزینی واردات را کلید زد و اقدام به جذب کارگران ماهر از سایر کشورها کرد. از سویی مالیات صادرات پشم خام را افزایش داد و در چندین مقطع به منظور فرآوری بیشتر صادرات پشم خام را ممنوع کرد[۶].

بازاریابی ملکه الیزابت
در دوران حکومت ملکه الیزابت، یعنی قریب به کمتر از ۵۰ سال بعد اقدامات دیگری به منظور گسترش صنعت نساجی انگلستان صورت گرفت و معرفی محصولات نساجی و پوشاک انگلیسی به کشورهای آسیایی همچون ایران و مغولستان و همچنین روسیه در دستور کار بازرگانان انگلیسی قرار گرفت. به این منظور نمایندگانی سیاسی از طرف انگلیس به کشورهای یاد شده فرستاده شدند. انگلیسی ها در این مقطع سرمایه‌گذاری قابل توجهی در صنایع کشتی‌سازی انجام دادند تا سهم‌شان از صادرات محصولات نساجی کارخانه‌هایشان را افزایش دهند[۶].

مقابله انگلیس با آمریکا
همزمان با اجرای سیاست‌های حمایت از تولید داخلی پوشاک در انگلیس در طول قرن چهاردهم تا شانزدهم، بریتانیا اجرای سیاست‌های اعمال تعرفه‌های حمایتی واردات را نیز اعمال می‌کرد که طی آن واردات محصولات مشابه از کشورهای رقیب که به نابودی صنایع نساجی و پوشاک داخلی انگلیس منجر می‌شد را به عنوان اصلی‌ترین بخش سیاست‌های حمایت دولتی اجرایی کرد. این سیاست حتی شامل واردات کالاهای با کیفیت از مستعمرات بریتانیا نیز می‌شد. انگلیسی‌ها در سال ۱۶۹۹ قانونی را تصویب کردند که طی آن صادرات پشم به مستعمرات‌شان همچون ایرلند ممنوع شد. بدین ترتیب ضمن حمایت از تولید پوشاک در انگلیس، ایرلند را که صنایع پشم‌بافی قوی‌تری داشت را نابود کردند. اجرای این سیاست سبب شد صنایع پشم‌بافی آمریکا هم که هنوز نوپا بود در ورطه نابودی قرار بگیرد.

بازکردن راه برای بازار صنایع نوزاد
حمایت از صنایع نخ و ابریشم انگلستان در برابر هند و ایران دارای نکات قابل تاملی است. انگلیسی‌ها می‌دانستند که توان رقابت با صنایع نخ و کتان هند را که در آن زمان پیشرفته‌ترین کشور جهان محسوب می‌شد، ندارند. بنابراین انگلیس با تصویب قانونی در سال ۱۷۰۱ جلوی واردات هر گونه لباس نخی و ابریشمی از هند و کشورهای همجوار آن یعنی ایران و چین را گرفت. این قانون شامل مستعمرات بریتانیا هم می‌شد. چرا که انگلیس می‌خواست بازار مستعمراتش در اختیار خودش باقی بماند و صنایع نوزاد نخ و ابریشم این کشور بازاری برای خرید محصولات‌شان داشته باشند.

استقبال از فناوری و اختراعات در خدمت صنایع
حمایت از صنایع داخلی انگلیس در قرن نوزدهم و بعد از آن به کمک رشد فناوری‌ها و اختراعات بشر بیشتر تقویت شد. به طوری که نوآوری‌ها در زمینه تولید پارچه نخی سبب شد به سرعت ماشین‌های ریسندگی جایگزین ماشین‌آلات دستی آن زمان شود. در خصوص تولید انرژی نیز استفاده از زغال‌سنگ به جای زغال چوب که انگلیسی‌ها در آن پیش قدم بودند کمک کرد صنایع داخلی انگلیس به سرعت رشد کند.
در راستای مقابله بریتانیا با هند به منظور حمایت از صنایع داخلی انگلیس، آنها با ابزار قانون‌گذاری، عوارض‌های داخلی در کشور هند وضع کردند. به این ترتیب جریان کالا در خاک هند با مشکل مواجه شد. از طرفی صادرات هر نوع ماشین‌های صنعتی و فنون تولیدی هند نیز ممنوع اعلام شد. این روند شرایطی را ایجاد کرد که در قرن نوزدهم میلادی صنایع قدیمی هند همچون پارچه‌بافی، کشتی‌سازی، فلزکاری و… نیز نابود شد. در نتیجه هند تبدیل به کشوری کشاورزی و بازار مصرفی برای انگلیس شد که تنها مواد اولیه به این کشور صادر می‌کرد.

بدست آوردن انحصار در تجارت بین‌الملل
انگلیسی‌ها به منظور حمایت از صنایع داخلی‌شان در قرن نوزدهم، نگاه به بیرون و تجارت بین الملل را در دستور کار خود قرار دادند. در این مسیر تشکیل ناوگان دریایی‌شان هم کمک شایانی به آنها کرد. این ناوگان علاوه بر اینکه به عنوان یک ستون دفاعی برایشان عمل می‌کرد، سبب شد فعالیت بازرگانی آنها به نواحی مختلف دنیا به ویژه آسیا و هند کشیده شود. علاوه بر این یک موقعیت انحصاری در تجارت بین‌الملل را نیز برایشان فراهم کرد. این موضوع خود، زمینه‌ی آشنایی با تولیدات نخی و ابریشمی بریتانیا را فراهم کرد و نقطه‌ی آغاز معرفی گسترده صنعت منسوجات نخی و ابریشمی انگلیس به دنیا بود.
انگلیسی‌ها برای بدست آوردن موقعیت انحصاری تجارت بین‌الملل با گسترش کشتیرانی‌شان هزینه‌های زیادی پرداخت کردند. چرا که انگلیس مزیت و تجربه‌ای در ساخت کشتی نداشت، اما با جذب متخصصان و کارگران ماهر خارجی، اعطای یارانه، اعطای جوایز برای ماهیگیری و وضع عوارض گمرکی، شروع به توسعه‌ی کشتیرانی کرد.
انگلیسی‌ها می‌دانستند که پیشرفت در کشتیرانی و دریانوردی همپای گسترش صنعت نساجی حیاتی است. چرا که ستون بازرگانی‌شان محسوب می‌شود و قدرت دفاعی آنها را بالا می‌برد. به همین دلیل هم در سال ۱۶۵۱ قانونی را تصویب کردند که به موجب آن حمل کالا از کشورهای غیراروپایی به انگلیس یا مستعمرات آن ممنوع و حمل کالا از کشورهای اروپایی به بریتانیا توسط کشورهای ثالث غیرقانونی بود. این عامل علاوه بر تضعیف کشورهای دیگر، منافع تولیدکنندگان و تجار این کشور را افزایش و انگیزه برای نوآوری را افزایش داد.

رویدادها در هفته مد لندن۲۰۲۰و حواشی آن
۱۳سپتامبر ۲۰۱۹ شروع هفته مد در لندن بود و به مدت ۵ روز ادامه داشت. بیش از ۷۰ طراح کالکشن بهار/تابستان ۲۰۲۰ خودشان را در این هفته‌ی مد ارائه دادند. هرسال فقط سلبریتی‌ها‌، سردبیران مجلات، خبرنگاران، بلاگرها و همچنین افراد خاص در تجارت صنعت مد، به این رویداد دعوت می‌شوند. ولی امسال هفته مد لندن با سالهای پیش متفاوت بود و با خرید بلیط به قیمت ۱۳۵ پوند امکان حضور در هر یک از این فشن شوها برای همه وجود داشت [۷].
شورش علیه انقراض در هفته مد لندن ۲۰۲۰
هفته مد لندن امسال بر خلاف حواشی بیرونش خیلی پر سروصدا نبود. گروه اعتراضی “شورش علیه انقراض” هر روز به شکل مختلف، مخالفت خودشان را با برگزاری هفته‌های مد نشان می‌دادند. این گروه بر این باور هستند که دنیای فشن و صنعت مد به محیط زیست به شدت آسیب می‌زند. بنابراین در روز آخر به شکل نمادین، مراسم خاکسپاری هفته مد را برگزار کردند به امید اینکه این آخرین بار است که هفته مد در لندن برگزار می‌شود[۷].

مراسم خاکسپاری نمادین هفته مد لندن ۲۰۲۰

مگان مارکل و تاسیس برند لباسش
از زمان تبدیل شدن به دوشس ساسکس، مارکل موقعیت خود را به عنوان یک آیکون مد تأثیرگذار در وظایف سلطنتی خود گنجانید. هرچند که در بیشتر مواقع، مطبوعات بریتانیا رفتار و اعمال او را محکوم کرده‌اند.
مگان همزمان با هفته مد لندن ۲۰۲۰ از کلکسیون جدید لباسش، برای کمک به خیریه SMART WORKS، صحبت کرد.
مگان از Smart Set capsule که حاوی ۵ آیتم مناسب با محیط کار و مصاحبه شغلی است رونمایی کرد. با خرید هر ست لباس یک ست لباس به شخصی که نیازمند است هدیه داده می‌شود. این لباس‌ها در فروشگاه‌هایی مثل Marks & Spencer ، John Lewis و Misha Nonoo به فروش می‌رسد[۸].

Smart Set capsule از مگان مارکل

Riccardo Tisci و Burberry در هفته مد لندن ۲۰۲۰
تکامل! اسم سومین مجموعه آماده پوشیدن بود که ریکاردو تیشی برای برند بربری طراحی کرده بود. به گفته‌ی او: “این کالکشن الهام گرفته از گذشتگان است و برای آیندگانمان اختصاص داده شده است؛ این تکامل قلمرو پادشاهی بربری است.”
مهمانان این فشن شو در یکی از سالن‌های تئاتر Troubador White City، در غرب لندن دورهم گرد آمدند. صحنه با آینه‌های بزرگ پوشیده شده بود و با شروع نمایش، آینه‌ها به آرامی بالا رفتند و دکور نمایان شد. سیستم صوتی عظیمی که الهام گرفته ازدوره‌ی ویکتوریا بود در وسط صحنه در جعبه‌هایی قرار گرفته بود. مجموعه بهار ۲۰۲۰ بربری برگرفته از دوره ویکتوریا است؛ دوره‌ای که دقیقاً این برند لوکس در آن زمان تاسیس شد. ریکاردو تیشی زمانی که آرشیو طراحی بربری را مرور می‌کرد، محو اولین مجموعه توماس بربری (بنیانگذار بربری) شد. آستین‌های حجیم پفی و کمرهای چسبان دو آیتم چشم نواز، برای این طراح ایتالیایی بود[۸].

مجموعه بهار/تابستان بربری ۲۰۲۰
کالکشن بربری درهفته مد لندن ۲۰۲۰، همنشینی جذاب میراث گذشتگان با مدرنیته است. کالکشنی که نسل‌های مختلف را دربر می‌گیرد و استریت استایل را به شیوه جدید به روی صحنه می‌آورد. جزییات برخی از لباس‌ها، نشات گرفته از سابقه‌ی کاری ریکاردو تیشی است؛ او قبلاً مدیر خلاق لاین اوت کوتوق ژیوانشی بود. یکی از شاخصه‌های تجاری بربری، پالتوهای ترنچ (trench coats) است که در این مجموعه به شکل‌های جدید خودنمایی می‌کنند. در واقع تیشی تلاش کرده بود که از پالتوها و طرح چهارخونه‌ی بربری کمتر در این کالکشن استفاده کند. آستین‌های پفی و پُرچین با فرم سرشانه‌ی جدید که ریکاردو تیشی طراحی کرده بود، پارچه‌ی سیلک با نقوش طبیعت و حیوانات، شلوارهای فاق بلند، شومیزهای گشاد در پالت رنگی سفید، خاکستری و بژ از مشخصه‌های اصلی مجموعه‌ی بهار/تابستان ۲۰۲۰ بربری است.

مجموعه بربری هفته مد لندن
Erdem در هفته مد لندن ۲۰۲۰
اردم پس از ۱۵ سال فعالیت همچنان تلاش می‌کند که محصول همه کاره با حس زنانگی را به بازار مد عرضه کند. اردم مورالی‎اوگلو (Erdem Moralioglu) یک باغ شخصی را در غرب لندن برای ارائه کالکشن بهار ۲۰۲۰ برندش انتخاب کرد. اردم متاثر از سفر اخیرش به مکزیک و دیدن تصاویری که در خانه لویس باراگان بود، رنگ‌های کالکشنش را انتخاب کرد. لباسهایی بلند تا مچ پا، پترن خال خالی و گلدار، رنگهای سرزنده و شارپ، لباسهای لایه لایه‌ای، کلاه‌هایی بر گرفته از فرهنگ مکزیکی از مشخصه‌های این مجموعه بود.

مجموعه بهار/تابستان اردم هفته مد لندن ۲۰۲۰
Richard Quinn در هفته مد لندن ۲۰۲۰
یکی از ستارگان هفته مد لندن که بسیار خوش درخشید، کالکشن بهار/تابستان ۲۰۲۰ ریچارد کویین بود. این طراح جوان انگلیسی به سرعت توانست معروف شود و در هفته‌ی مد سال پیش از ملکه انگستان جایزه کسب کند.
اجرای زنده‌ی موسیقی ارکستر فیلارمونیک (Philharmonic) لندن و گروه کر باخ، محیط را برای حضار بسیار جذاب کرده بود. با توجه به تخصصی که ریچارد در لباس زنانه و منسوجات دارد، کالکشن‌های او اغلب جسورانه و فانتزی هستند. کالکشنی سراسر رنگ، لباس‌های بلند ساتن مات با طرح گلدار و آستین‌های پفی از مشخصه‌های این کالکشن بود. همچنین پرده‌برداری از تابلوعروس‌های ریچارد پایان غافلگیرکننده‌ای را برای مخاطبین رقم زد. لباس عروس‌هایی که در فضایی رویاگونه با سنگ‌های کریستال نفیس تزیین شده بودند.

مجموعه بهار/تابستان ریچارد کویین ۲۰۲۰ لندن
Victoria Beckham در هفته مد لندن ۲۰۲۰
کالکشن بهار/تابستان ۲۰۲۰ ویکتوریا بکام با الهام از دهه‌ی۷۰، انقلابی که در تفکر پوششی او اتفاق افتاده است را به خوبی نشان می‌دهد. به گفته‌ی او این کالکشنش برای زنان پویای جامعه امروزی است؛ زنانی که در حال جنب و جوش هستند[۸].
با مقایسه سطحی اولین کالکشنش در سال ۲۰۰۹ با مجموعه اخیرش و حتی ظاهر خودش متوجه می‌شویم تحول عظیمی در نوع سلیقه ویکتوریا اتفاق افتاده است. او اخیراً بر این باور است که ظرافت و زیبایی زنانه، ربطی به پوشش آنها ندارد. حتی با پوشیدن لباس‌های ساده، گشاد، بلند و بدون برش در کمر با استایل مسکلینmasculine نیز می‌توان جذاب بود. پالت رنگی این کالکشن بیشتر تنالیته کرم_قهوه‌ای بود که رنگهای زرد، سبز فسفری و بنفش حس و حال تابستانی را در این کالکشن، زنده می‌کردند.

مجموعه بهار/تابستان ویکتوریا بکم هفته مد لندن ۲۰۲۰
نتیجه‌گیری
انگلیسی‌ها در ابتدای راه می‌دانستند که صنایع داخلی شان از کیفیت پایین‌تری برخوردار است. اما در برابر رقبای‌شان ایستادگی کردند. حمایت از صنایع در این کشور نه تنها موجب ناکارآیی تولید نشد، بلکه موجب ارتقای توان رقابتی نیز شد، زیرا ارتقای کیفیت تولیدات و افزایش رقابت‌پذیری، نه از طریق آزادسازی تجاری و واردات، بلکه از طریق فشارهای صادراتی بود که در نهایت موجب تشکیل زنجیره‌ای از ابداعات شد. تجربه‌ی انگلستان به‌عنوان اولین کشور صنعتی‌شده، به‌خوبی نشان‌دهنده‌ی تأثیر حمایت صحیح از صنایع داخلی است. این کشور در ابتدا به شدت از صنایع داخلی خود حمایت کرد و بعد از آنکه در عرصه صنعت و فناوری های روزگار خود به برتری دست پیدا کرد.

منابع
[۱] احمد تدین، ساوتکلیف اشتن تامس، انقلاب صنعتی، علمی فرهنگی،۱۳۸۴
[۲] www.ukft.org
[۳] ایزدی فریده، صنعت نساجی،تاروپود دوران مدرن،روزنامه دنیای اقتصاد، شماره۲۳۳۱، ۱۳۹۳
[۴] www.wtin.com
[۵] www.siuk-iran.com
[۶] تسنیم، شماره ۸۶۱۴۵۲(www.mshrgh.ir)
[۷] اسماعیل پور بهار، روادید ها، www.sarak-co.com
[۸] هاشمی پ، صنعت مد در جهان، تکنولوژی مد و پوشاک، ۱۳۹۸