صنعت نساجی و پوشاک چین

 

دکتر امین مفتاحی^۱، معصومه کریمی، دلارام علی آبادی، آرزو حسینی جعفری^۲

۱- عضو هیئت علمی و استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

۲- دانشجو‌ی کارشناسی طراحی لباس، دانشکده هنر معماری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

این مطالعه به تجزیه و تحلیل صنعت نساجی و پوشاک چین می پردازد. نساجی و پوشاک از سال ۱۹۴۹ یکی از صنایع سنتی چین بوده و همچنان یکی از صنایع مهم در چین مدرن است. این صنعت اصلاحات چشمگیری را تجربه کرده و برای مدت طولانی به رشد بالایی رسیده است. چین بزرگترین صادر کننده و تولید کننده بسیاری از محصولات در این صنعت در جهان است. با این حال، مشکلات بسیاری در صنعت داخلی آن وجود دارد. شرکت های چینی در بازارهای محصولات کم مصرف تمرکز می کنند. آنها هنوز هم در مهارت های مدیریتی و بازاریابی بسیار ضعیف هستند. فناوری های موجود در این صنعت پیشرفته نیستند. حاشیه سود کم است. این گزارش تجزیه و تحلیل جامعی از این صنعت ارائه می دهد. هدف ,کمک به شرکت های این صنعت برای درک تاریخ صنعت خود، پیش بینی تغییرات احتمالی در آینده و تدوین استراتژی های خوب برای توسعه آنها است.

مقدمه

صنعت نساجی و پوشاک برای مدت طولانی یک صنعت ستون در چین بوده است. از زمان آغاز سیاست درهای باز و اصلاحات اقتصادی در سال ۱۹۷۹، این صنعت محرک صادرات چین بوده است. این صنعت منبع اصلی ارز خارجی برای این کشور است, بنابراین نقش مهمی در تجارت و توسعه اقتصادی چین دارد. طی بیست سال گذشته، صنعت نساجی و پوشاک داخلی نیز دستخوش تغییرات عظیمی شده است. بیشتر کارخانه ها در دهه های ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ در چندین شهر ساحلی بزرگ واقع شده بودند، اما اکنون مناطق داخلی به بسیاری از شرکت های نساجی و پوشاک تبدیل شده است. بسیاری از کارخانه ها مجهز به فناوری های مدرن هستند و طیف گسترده ای از محصولات را تولید می کنند. برخی از آنها حتی قادر به تولید محصولات با کیفیت برای صادرات هستند. چین در حال حاضر بزرگترین صادر کننده محصولات نساجی و پوشاک در جهان است و یک دهم صادرات جهان در این صنعت را به خود اختصاص داده است. صادرات منسوجات و پوشاک بیش از ۲۰٪ از کل صادرات چین را به خود اختصاص داده است[۱].

صنعت نساجی و پوشاک بزرگترین صنعت تولیدی در چین است. در این صنعت حدود ۲۴۰۰۰ شرکت و ۸ میلیون کارگر دارد. ارزش کل بازده آن در سال ۲۰۰۲ , ۱،۰۶۴ میلیارد یوان بوده است. چین بزرگترین تولید کننده پوشاک در جهان است و بیشترین ظرفیت تولید را برای محصولات آسیاب نساجی متشکل از پنبه، الیاف دست ساز و ابریشم دارد.

با بهبود سطح زندگی مردم چین، تقاضای محلی برای کالاهای نساجی و پوشاک با کیفیت بالا همچنان رو به افزایش است. شرکت های چینی در این صنعت با فرصت های بسیار خوبی برای گسترش مشاغل خود روبرو هستند.

  ۲ . تاریخچه مختصر صنعت نساجی و پوشاک چین از سال ۱۹۴۹

  ۲-۱ شرایط قبل از سال ۱۹۷۹

صنعت نساجی و پوشاک مدرن چین از دهه ۱۸۷۰ آغاز شد. چن چی یوان اولین کارخانه نساجی به نام جی چانگ لانگ رییلینگ میل^۱ را در چین ایجاد کرد. طی سالهای بعد تا سال ۱۹۴۹، صنعت نساجی به آرامی توسعه یافت زیرا جامعه بسیار ناپایدار چین در طول سالیان دراز شاهد جنگهای بسیاری بود.

در سال ۱۹۴۹، کل تولید صنعت نساجی و پوشاک ۴ میلیارد یوان بود که ۳۸٪ از ارزش تولید صنعتی چین را به خود اختصاص داده بود. ۱۷۹،۰۰۰ بنگاه وجود داشت و تقریباً همه آنها شرکت های خصوصی بودند. از حدود ۷۴۵،۰۰۰ کارگر مشغول به کار در این صنعت ، ۸۰۰۰ نفر تکنسین بودند. این صنعت از فن آوری های پیشرفته و مدیریت استفاده نکرده و در نتیجه بهره وری بسیار کمی داشت. مواد اولیه و ماشین آلات عمدتا از خارج وارد می شدند و بیشتر شرکتها متمرکز بودند.

به منظور افزایش عرضه داخلی برای برآوردن تقاضای داخلی، دولت جدید چین در برنامه پنج ساله اول خود (۱۹۵۰ – ۱۹۵۵) منابع و توجه زیادی را به توسعه صنعت نساجی و پوشاک داخلی اختصاص داد. با حمایت دولت بسیاری از کارخانجات پنبه ای و چاپی و رنگرزی تأسیس شد و ۹.۸ میلیون اسپیندل پنبه ای و ۳۱۰،۰۰۰ لومن وجود داشت. تولید با حدود ۱.۳ میلیون تن نخ پنبه و ۶.۳ میلیارد متر پارچه نخی تولید شده به میزان قابل توجهی افزایش یافت[۱].

۱.Long Reeling Mil

در دهه ۱۹۶۰، چین شروع به توسعه صنعت الیاف مصنوعی خود, به ویژه الیاف پلی وینیل الکل و الیاف اکریلیک کرد. چهار کارخانه بزرگ شامل کارخانه پتروشیمی شانگهای، کارخانه الیاف پتروشیمی لیائانگ، کارخانه فیبرهای شیمیایی تیانجین و کارخانه سیچوان وینیلون راه اندازی شد و ظرفیت تولید سالانه پارچه های شیمیایی آنها ۶۵۰،۰۰۰ تن بود. علاوه بر این، سایر محصولات نساجی مانند پنبه، پشم و ابریشم به طور قابل توجهی در تولید افزایش یافته بودند. تا سال ۱۹۷۸، چین ۱۵.۶ میلیون اسپیندل پنبه ای و ۴۸۰،۰۰۰ دوک نخ پشمی داشت. تولید نخ پنبه به ۲.۴ میلیون تن، پارچه نخی ۱۱ میلیارد متر، پارچه پشمی ۸۹ میلیون متر و نخ بافندگی پشم ۳۷۸،۰۰۰ تن رسیده است. این محصولات به ترتیب ۷.۳ برابر، ۶ بار، ۱۶ بار و ۲۱ برابر بیشتر از سطح ۱۹۴۹ خود بودند.

از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۷۸، صنعت نساجی و پوشاک چین از یک سبک قدیمی به یک صنعت مدرن تبدیل شده است. با این حال، طبق سیستم اقتصادی برنامه ریزی اجتماعی، مانند سایر صنایع در چین، این صنعت نمی تواند به ویژه در بازار جهانی به یک رقابت تبدیل شود.

۲.۲. تحولات از سال ۱۹۷۹

چین اصلاحات اقتصادی خود را آغاز کرد و سیاست “در باز” خود را در سال ۱۹۷۹ به تصویب رساند. دولت صنعت نساجی و پوشاک را به عنوان یکی از صنایع داخلی خود برای ارتقا انتخاب کرد. دو دلیل برای این انتخاب وجود داشت. اول اینکه، چین از زیرساخت های اساسی و تجربه در این صنعت برخوردار بود. دوم، این صنعت یک کار پرقدرت است و به فن آوری های بسیار پیشرفته ای نیاز ندارد. این کشور از مزیت نیروی کار استفاده کرد, زیرا این کشور جمعیت و نیروی کار زیادی داشت. بر این اساس، دولت سیاستی را تحت عنوان “شش اولویت” برای ارتقاء صنعت نساجی و پوشاک راه اندازی کرد. طبق این سیاست، صنعت در شش زمینه از درمان های مطلوب استفاده می کرد: تهیه مواد اولیه , سوخت و نیروی کار, نوآوری و تحول و ایجاد زیر ساخت های آن. وام های بانکی؛ ارز خارجی، واردات فناوری پیشرفته و حمل و نقل خارجی. در نتیجه، بازده صنعت به سرعت افزایش یافت. از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۲، متوسط ​​نرخ رشد سالانه از کل ارزش تولید نساجی و پوشاک ۱۳.۲٪ بود. در سال ۱۹۸۳، چین سیستم تخصیص کوپن خود را رها کرد، که منجر به گسترش تقاضا و عرضه محصولات نساجی و پوشاک داخلی شد.

رشد پایدار صنعت نساجی ناشی از اصلاحات مداوم اقتصادی، بهبود استانداردهای زندگی، گسترش تجارت خارجی و افزایش تقاضا در بازارهای داخلی و برون مرزی است. امروزه چین بزرگترین تولید کننده محصولات نساجی و پوشاک از جمله نخ پنبه، الیاف پشم، پارچه پنبه، پارچه ابریشمی، پوشاک، الیاف شیمیایی و کالاهای بافتنی است. به جز سال ۱۹۹۸ (سال بعد از بحران مالی آسیا)، تمام شاخص ها به استثنای اشتغال کل، صنعت نساجی روند رشد جدی را دنبال می کنند. ارزش کل صنعتی به طور متوسط ​​بین سالهای ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲ حدود ۷٪ در سال افزایش یافته است. سود این صنعت به سرعت از ۳.۶۵ میلیارد یوان در سال ۱۹۹۷، به ۱۳.۶۰ میلیارد یوان در سال ۱۹۹۹ و سپس به ۳۳.۶۶ میلیارد یوان در سال ۲۰۰۲ افزایش یافت. در مقابل، تعداد کل افراد شاغل در این صنعت از حدود ۱۰.۶ میلیون نفر در سال ۱۹۹۷ به ۷.۸۹ میلیون در سال ۲۰۰۲ کاهش یافته است. اما این کاهش اشتغال نشانه بدی نیست و در اصل کارآیی و بهبود بهره وری به دلیل اصلاحات عمیق اقتصادی را نشان می دهد[۱].

چین را می توان صاحب بزرگترین صنعت نساجی در جهان دانست که در بخش تولید و صادرات مقام اول را در جهان دارد. در سال ۲۰۱۳ چین نزدیک به ۲۷۴ میلیارد دلار از محصولات نساجی خود را به کشورهای مختلف جهان صادر کرد. این باعث شد که این کشور ۱.۴۳ درصد از صادرات محصولات نساجی را به خود اختصاص دهد.

در طول سده ۱۸۰۰ واردات پنبه از هند که در ان زمان مستعمره بریتانیا بود باعث رونق پارچه بافی در چین و به خصوص مناطق شمالی این کشورشده بود. سرمایه گذاران و تجار خارجی, چین را به دلیل وجود مزایایی از جمله بازار بزرگ مصرف کنندگان، نیروی کار ارزان، ساعات کار طولانی تر نسبت به سایر نقاط و کمتر بودن هزینه برای سرمایه گذاری و تجارت انتخاب می کردند.

به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از عصراقتصاد، اولین شرکت ها و کارگاه های نساجی خارجی در سال ۱۹۰۴ و ۱۹۰۵ بعد از جنگ اول چین و ژاپن در این کشور تاسیس شد. با توجه به معاهده پایان جنگ، نهادهای خارجی از پرداخت تعرفه های گمرکی معاف و محدودیتهای کمتری نسبت به  شرکت های بومی داشتند .بریتانیا اولین کشوری بود که شرکت های خود را در چین تاسیس کرد اما مدت کمی بعد از ورود این کشور به چین، شرکت های ژاپنی نیز فعالیت خود را در این کشور آغاز کردند.

جنگ جهانی اول باعث شد که ورود کالاها و محصولات خارجی به چین و سایر نقاط آسیا محدود و در پاره ای از مواقع متوقف شود اما این اتفاق به سود چین و ژاپن تمام شد و صنایع نساجی این دو کشور برای تامین نیاز کشورهای آسیایی به سرعت رشد کرد و ظرفیت تولید خود را افزایش دادند.

به همین دلیل این دو کشور تجهیزات و ماشین آلات جدید مرتبط با نساجی را از بریتانیا و آمریکا وارد کردند. ژاپن در دهه ۱۹۲۰ تبدیل به تولید کننده ماشین آلات نساجی شد و این کشور نیاز چین را به ماشین آلات نساجی تامین می کرد. در ادامه رقابت بین صنایع نساجی این کشور شکل جدی تری به خود گرفت .

ژاپن با ماشین آلات جدید و چین با تعداد زیاد کارگران خود این رقابت را به شکل جدی دنبال کردند . رشد صنعت نساجی چین از قرن بیستم شروع شد و این امر تا جایی پیش رفت که  ۲۰درصد از تولیدات صنعتی این کشور به تولید نخ های پنبه ای اختصاص داشت .این صنعت در طول جنگ جهانی اول رونق بسیاری پیدا کرد و حتی علیرغم اینکه در دهه ۳۰ دومین جنگ چین و ژاپن باعث صدمه دیدن بسیاری از کارخانه ها و صنایع شد و  سرعت رشد این صنعت را کند کرد, این صنعت همچنان به کار خود ادامه پیدا کرد.

در دهه ۱۹۵۰ بسیاری از صاحبان صنایع نساجی بزرگ چین به هنگ کنگ نقل مکان کردند. علت این امر جلوگیری از دخالت دولت در امور کارخانجات آنها بود .بقیه کارگاه ها و صنایع نساجی که در کشور باقی مانده بودند به مالکیت دولت کمونیستی چین درآمدند. بعد از اینکه  دِنگ شیائو پینگ به قدرت رسید تلاش کرد که با ایجاد ارتباط با شرکتهای مستقر در هنگ کنگ، فناوری های جدید را به کمک صنایع مستقر در خاک این کشور بیاورد.

در ۱۹۷۸-۱۹۷۹، اقتصاد چین اصلاحات اقتصادی  خود را آغاز کرد و به دلیل  قیمت  پایین و تعداد زیاد نیروی کار در این کشور هزینه تولید پائین تر از سایر کشورها بود و همین امر باعث برتری چین در بخش صادرات محصولات صنعتی از جمله صنایع نساجی شد.

از اواخر دهه ۷۰ میلادی دستمزد کارگران شاغل در صنعت نساجی چین افزایش چشمگیری داشته و همین امر باعث شده که دستمزد پائین کارگران دیگر به عنوان مزیت رقابتی در صنعت نساجی این کشور تلقی نشود. با این حال، صنعت نساجی چین به دلیل داشتن مزیت هایی مانند «مدیریت کارآمد ، زنجیره تامین ،زیرساخت های مدرن، و بهره وری بالای کارگری» از سایر کشورهای در حال توسعه پیش است. از سویی دیگر تولید کنندگان چینی همچنان تلاش کرده اند که هزینه های تولید را پائین نگه دارند.

تولیدات نساجی در سال ۲۰۱۳ در چین ۱۳درصد افزایش داشته و این بخش از صنعت در این کشور همچنان یکی از بزرگترین صنایع این کشور به حساب می آید .از سویی دیگر کارخانجات و کارگاه های  نساجی به مناطق فقیرتر در این کشور انتقال پیدا کرده اند که دلیل این کار کاهش هزینه های تولید به خصوص در مورد هزینه دستمزد کارگران است.

گروه صنعتی ایسکئول ^۲ بزرگترین تولید کننده لباس های پنبه ای در جهان است و این گروه صنعتی بزرگترین تولید کننده بخش خصوصی در زمینه نساجی به شمار می رود. گروه صنعتی شندونگ دمیان ^۳ نیز لقب بزرگترین تولید کننده پارچه و منسوجات نساجی را به خود اختصاص داده است.   در سال ۲۰۱۷ , دولتمردان چینی می خواستند تاثیر واقعی صنعت نساجی را در کشور بدانند.

۲.The Esquel Group

۳.Shandong Demian Group i

با کمک موسسه امور عمومی و محیط زیستی و NGO چینی , مجمع دفاع از منابع طبیعی ,  یک نقشه به روز که اثرات زیست محیطی صنعت مد در چین را نشان می دهد، تهیه شده است . این ابتکار نشان داد که جنوب شرقی چین ۷۰ درصد از منابع آبی خود را توسط کارخانه های نساجی آلوده کرده است. در واقع , با تولید ۷۵% منسوجات سراسر جهان ,برخی کارخانجات نساجی چینی تولیدات شیمیایی خود را داخل رودخانه ها تخلیه می کند , بر آلودگی آب دامن می زند ,در حالیکه منابع طبیعی را تهدید می کند. با داشتن یکی از سود آورترین بخش ها , بخش مد مسئولیت اجتماعی و زیست محیطی دارد , باید روشی جدید و سبز تر برای تعادل خلاقیت, تولید و توزیع به منظور مدیریت منابع خود به بهترین وجه پیدا کرد[۱].

طبق نظرسنجی انجام شده توسط پرایس واتر هوس کوپر ^۴ در سال ۲۰۱۳، ۴۵٪ از زنجیره های تأمین بسیار کارآمد نه تنها از فناوری های جدید استفاده می کنند, بلکه بر استراتژی های بهبود پایداری نیز تأکید می کنند. با روند فعلی جهانی شدن اقتصادی، پایداری محیط زیست و مسئولیت اجتماعی، صنعت فست فشن, از اهمیت توسعه پایدار در اقتصاد، محیط زیست و جامعه آگاهی بیشتری دارد. به عنوان مثال، شرکت های مشهور بین المللی، مانند   زارا,اچ اند ام , گپ و یونیک لو^۵ ، از بازاریابی سبز برای تأثیرگذاری بر انتخاب مصرف کنندگان استفاده می کنند تا عرضه کنندگان را به سمت گروه های متحد استراتژیک سوق دهند. در همین حال، لویکس,کوکون, سمیر و غیره^۶، برند های مد در حال ظهور در چین، سیاست بازده را در زنجیره های عرضه خود به کار می گیرند. این سیاست نشان می دهد که خرده فروشان می توانند هر مانده باقیمانده را تا پایان فصل برگردانند، و سپس برند ها آنها را مستقیماً از طریق برخی از شرکت ها بصورت آنلاین به فروش می رسانند. با این کار، شرکت ها تضاد منافع بین شرکت کنندگان را کاهش می دهند و باعث کاهش آلودگی و مصرف انرژی می شوند. مسئولیت اجتماعی و بهبود آگاهی پایداری به یک اقدام مؤثر در راهبردهای توسعه پایدار برای زنجیره های عرضه تبدیل شده است. مطالعات نشان می دهد که این موضوع بسیار حیاتی است که شرکتها ابتکارعمل پایداری را یک رفتار استراتژیک تلقی می کنند، به ویژه هنگامی که این شرکتها در صنایع نفوذ پذیر بازار فعالیت می کنند. به عنوان یک عمل و روند در صنعت خرده فروشی مد، فست فشن یک جریان مداوم از کالاهای جدید را به بازار ارائه می دهد. مد آخرین ترند را انعکاس می دهد ، و به گرفتن داغترین طرحی که بازار بیشتر ترجیح می دهد کمک می کند[۴].

4. Price Waterhouse Coopers
5. ،zara , H * M، GAP و UNIQLO
6. Livex، Cocoon، و Semi

تاریخچه نمایشگاههای صنعت نساجی

شرکت نمایشگاه های بین المللی فرانکفورت به عنوان بزرگترین شبکه جهانی تجارت نمایشگاهی، با توجه به نیازهای هر منطقه به صنعت نساجی، میزبانی غرفه گذارانی که مشتاق به ارائه جدیدترین محصولات خود بوده و بازرگانان و متخصصان این صنعت را در شهرهایی چون پاریس، شانگهای، مسکو، نیویورک و توکیو بر عهده دارد. این شرکت هر ساله با برگزاری بیش از ۴۰ نمایشگاه و جذب ۱۴ هزار غرفه گذار و حدود ۴۰۰ هزار بازدید کننده توانسته است حلقه متصل کننده تولیدکنندگان و خریداران در زنجیره عظیم صنعت نساجی دنیا باشد. نمایشگاههای این شرکت تحت عناوین و گروه بندی های زیر برگزار می گردد:

۱.نمایشگاههای الیاف و پارچه پوشاک و مد

این مجموعه با ۱۲ نمایشگاه در۴ کشور دنیا یکی از نمایشگاه های اصلی شرکت نمایشگاههای فرانکفورت در صنعت نساجی می باشد، که در زمینه های مد و طراحی انواع  نخ، الیاف و پارچه پوشاک پاسخگوی نیازهای این صنعت می باشد.

از سال ۱۹۹۵ نمایشگاهی تحت عناوین اینتر تکستایل اپرل فابریکس^۷ به صورت دو بار در سال در شهر شانگهای برگزار شده و همگام با صنعت پوشاک آسیا فعالیت می نمایند. همچنین نمایشگاه یارن اکسپو ^۹ از سال ۲۰۰۴ و در زمینه نخ و الیاف در شهر شانگهای شروع به فعالیت نمود.

نمایشگاه های تکسوورد و اپرل سورسینگ^۸ در آمریکا (نیویورک) و فرانسه (پاریس)برای پاسخگویی به نیازهای طراحان و تولیدکنندگان پارچه و لباس اروپا و آمریکا به این زنجیره پیوستند. از سال ۲۰۱۲ نمایشگاهی به نام گرین شو^۱۰ به همراه نمایشگاه اتیکال فشن شو^۱۱  به منظور فراهم نمودن بستری برای طراحی منحصر به فرد بومی و الیاف سازگار با محیط زیست، الیاف بازیافتی و ارگانیک در شهر برلین برگزار می گردد.

7. Intertextile Apparel Fabrics
8. Texworld و Apparel Sourcing
9. Yarn Expo
10. GreenShow
11. Ethical Fashion Show
12. نمایشگاههای منسوجات خانگی و دکوری

نمایشگاه هیم تکستایل^۱۲ از سال ۱۹۷۱درشهر فرانکفورت در زمینه منسوجات خانگی از قبیل پرده ،پارچه رومبلی، تابلو فرش، فرش و موکت، کاغذ دیواری، کالای خواب، رو میزی، حوله، مبلمان کوچک در شهر فرانکفورت بنیان گذاری شد.

این نمایشگاه در سال ۱۹۹۱ در ژاپن، در سال ۱۹۹۹ از روسیه و در سال ۲۰۰۰ در هند نیز آغاز به فعالیت نمود و همچنان به صورت سالانه در هر چهار کشور برگزار می شود.

اینتر تکستایل , هوم تکستایل که شامل روتخنی، رومیزی،  حوله، کاغذ دیواری، فرش، نخ، پارچه و طراحی منسوجات خانگی می باشد، به ترتیب از سال ۲۰۰۴ در فصل پائیز و از سال ۲۰۱۱ در فصل بهار در شانگهای به صورت سالانه برگزار می شوند.

نمایشگاه هوم تکستایلز سورسینگ ^۱۳ از سال ۲۰۱۰ برگزار گردید و هر ساله  به ارائه پارچه، چرم ،پنبه، ابریشم و پشم برای مصارف خانگی پرداخته است.

۳..منسوجات صنعتی

نمایشگاه تک تکستایل^۱۴ با هدف ارائه منسوجات صنعتی و نبافته در سال ۱۹۸۶ توسط شرکت نمایشگاهی فرانکفورت بنیان گذاری شد.

این نمایشگاه با ارائه آخرین مواد فن آوری شده و نوآوریها در تولید و با بررسی آخرین پیشرفت ها در زمینه منسوجات صنعتی ، لباس و پارچه هایی از جنس نانو تکنولوژی، چادر های برزنتی و …هر دو سال یکبار در شهر فرانکفورت برگزار می شود.

برگزاری این نمایشگاه به صورت سالانه در کشور روسیه (مسکو) و هر دو سال یکبار در کشورهای چین (شانگهای)، آمریکا (شیکاگو و آتلانتا) و هند (بمبئی) به گستردگی این صنعت رو به رشد افزوده است.

12. Heim textile
13. Home textiles Sourcing
14. Tech textil

۲.ماشین آلات نساجی و نگهدای منسوجات

از سال ۱۹۵۶، اولین نمایشگاه بین الملی در زمینه شست و شو و مواد شوینده و نگهدارنده فرش، موکت و پارچه، تجهیزات خشک شویی و نگهداری منسوجات تحت عنوان تکسکیر ^۱در شهر فرانکفورت برگزار گردید.

همچنین از سال ۱۹۹۸ هر دو سال یکبار در چین (شانگهای) برگزار می شود، که مجموع این دو نمایشگاه قطب های اصلی فرآوری و نگهداری منسوجات در بازار های جهان است.

از سال ۲۰۱۱ نمایشگاه تکس پروسس ^۲ به این چرخه اضافه گردید که در سال های فرد میلادی، همزمان با نمایشگاه تک تکستایل ^۳در شهر فرانکفورت برگزار می شود و از امسال، در سال های زوج میلادی در آمریکا نیز اضافه خواهد شد.

امروزه مفهوم کلی این نمایشگاه زنجیره ای از طراحی، دوخت، بافندگی، گلدوزی و تکمیل پارچه به کمک ماشین آلات پیشرفته می باشد.

بازار پوشاک چین

تنها عاملی که باعث رونق  کشور چین شده است، جاذبه های متنوع آن و یا بزرگی و جذابی آن نیست بلکه عوامل مهم دیگری همچون اقتصاد و تولیدات این کشور نیز در این شهرت دخیل هستند. بازار لباس چین یکی از شلوغ ترین بازارهایی در تمامی نقاط این کشور است که هم گردشگران و هم تاجران زیادی به آن رفت و آمد می کنند .

1. ۱. Tex care
2. ۲. Tex process

خیابان ژیدان ^۱، بازار لباس چین  

خیابان ژیدان را به عنوان بازار ژیدان و یا خیابان تجاری ژیدان هم می شناسند. این خیابان هر اسم و لقبی که داشته باشد به هر حال یکی از معروف ترین نمونه های بازار لباس چین است .ژیدان پر است از لباس های های کپی که با اصلشان مو نمی زند! فروشندگان خیابان ژیدان به گونه ای محصولات فروشی خود را انتخاب می کنند که گل هر لباس را به مغازه های خود بیاورند. این خیابان که در پکن قرار گرفته است، تنها محل فروش لباس های های کپی نیست بلکه بسیاری از برندهای معروف چینی و یا برندهای لباس بین المللی در این خیابان فروشگاه دارند. گالری ها و افرادی که به لباسشان خیلی اهمیت می دهند و می خواهند تا همیشه خاص باشند باید برای خرید به این خیابان بروند.

  Silk Marketبازار سیلک

همانطور که از اسم این بازار معلوم است، قرار است در این بازار با حجمی از محصولات ابریشمی روبرو شوید. بازار و یا بهتر بگوییم خیابان سیلک یکی از نمونه های بازار لباس چین است که در خود یکی از بهترین محصولات ابریشمی در چین را دارد. بازارها و مراکز فروش لباس در چین محصولاتی همچون لباس، دستمال، رومیزی ،لوازم تزئینی و هر چیزی که بتواند از ابریشم تولید شود , ارائه می دهد. بازار سیلک به عنوان یکی از بازارهای گران قیمت حتی برای خود چینی هاست چون ارزش ابریشم بسیار بالا است و از این رو، در بازار سیلک هیچ کس توقع خرید اجناس ارزان قیمت را نباید داشته باشد.. این بازار در پکن قرار گرفته است.

 

۱.Xidan Street

 معرفی بازارها و مراکز فروش لباس در چین، بازار عمده فروشی لباس شاهه                             

این بازار لباس در شهر گوانگژو قرار گرفته است و نامش به عنوان یکی از اصلی ترین های بازار لباس چین قرار گرفته است. بازار شاهه که در خیابانی به همین نام قرار گرفته، بورس انواع و اقسام لباس های زنانه و بچه گانه، مردانه و یا لباس های ورزش است. در این بازار انواع و اقسام لباس های مجلسی و رسمی را نیز می توان پیدا کرد.

مرکز خرید پلازا ^۱

این مرکز خرید بسیار بزرگ با این که مثل دیگر نمونه های بازار لباس چین یک بازار نیست اما برای خود عمده فروشی قابلی برای خرید و فروش لباس به حساب می آید. این مرکز خرید ۶۶ طبقه ای به صورتی ساخته شده است که با یک بازار بزرگ هیچ فرقی ندارد. در این مکان هم فروشگاه های بسیار بزرگ و هم لباس های فیک و کپی فروخته می شود و خرید شما به این بستگی دارد که به کدام طبقه پا گذاشته اید! از دیگر مراکز خرید معروف که در بین بازار لباس چین قرار گرفته اند می توانیم بهه ای. اف. سی مال، جیو گوانگ ،هوآران تایمز اسکوئر، سوپر برند، گرند گیت وی و بسیاری از مراکز خرید دیگر اشاره کرد.

1. Plaza |

  | Liuhua clothing wholesale

بهترین شرکت های مد در چین

۱.بوسیدنگ

ارزش برند:۱۹.۷۴ میلیارد یوآن

۲.یونگور

ارزش برند: ۱۸.۵۰ میلیارد یوآن

۳.آنتا اسپرت

ارزش برند: ۱۱.۴۴ میلیارد یوآن

۴.گروه سان شاین

ارزش برند: ۱۰.۱ میلیارد یوآن

۵.اچ او دو یا در بازار داخلی چین “هودو”

ارزش برند:۸.۳۴ میلیارد دلار

۶.گریس تکستایل

ارزش برند: ۵.۶۶ میلیارد یوآن

۷.لوسای تکستایل

ارزش برند: ۵.۰۵ میلیارد یوآن

۸.گروه سان ویم

ارزش برند: ۴.۳۸ میلیارد یوآن

9. ۳۶۱ درجه

ارزش برند: ۳.۸۴ میلیارد یوآن

۱۰.کیائودان اسپرت

ارزش برند: ۳.۲۱ میلیارد یوآن(۷)

مجله های مد

1. مجله دوجه(Duzhe 读者):

این مجله شناخته شده ترین مجله در میان مجله های چینی است. این مجله هر دو هفته یک بار منتشر می شود و موضوعات آن عمومی است برای مثال داستان ، بیوگرافی افراد مشهور، طنز و نقل قول ها، را پوشش می دهد.

2. مجله رایلی چین(Rayli瑞丽):

مجله رایلی در سال ۱۹۹۵ در شهر پکن چین تاسیس شد، موضوع مجله مد زنانه کشور چین است. این مجله موضوعات مربوط به لباس، زیبایی و مراقبت از پوست، دکوراسیون خانه، کالاهای لوکس، طالع بینی و سایر زمینه ها را پوشش می دهد.

3. مجله جیین چین (Zhiyin 知音):

این مجله ابتدا  در سال ۱۹۸۵ در ووهان، پایتخت استان هوبئی منتشر شد. در این مجله داستان های واقعی از ازدواج وجود دارد برای مثال داستان های شگفت انگیز و جالبی در مورد افراد مشهور. این مجله در مورد زندگی خصوصی افراد مشهور نیز مطالب دارد. این مجله در میان زنان خانه دار و مردان مسن در شهرهای کوچک بسیار محبوب است[۹].

 

دانشگاه های نساجی

Wuhan

Donghua University

University of Science and Technology of China

Tianjin Institute of Textile Science & Technology

Zhejiang University

Beijing Institute of Clothing Technology

China Academy of Art

China Academy of Fine Arts – Zhangjiang

International Fashion Academy [ IFA Paris ]

Raffles Design Institute – Changzhou

Southern Yangtze University

Wuyi University

Zhengzhou Textile Institute

Central Academy of Arts & Crafts

China Academy of Fine Arts – Xiangshan

Guangzhou University

Raffles Design Institute – Beijing

Raffles Design Institute – Guangzhou

Shaoxing University

Textile & Clothing College of Qingdao University

XingHai Music College [ GAFA ]

Zhongguo Fangzhi Daxue [ Zhongguo Fangzhi Daxue ]

Hebei Textile Education Center

Hebei Textile Industry School

Zhengzhou Textile Institute

Suzhou Institute of Silk Textile Technology

Northwest Institute of Textile Science & Technology

Textile & Clothing College of Qingdao University

Shanghai Textile College

Textile Industry College

برند های مشهور چین

بیشترین برندهای پوشاک چین در هنک کنگ فراوری می گردد و بعنوان اجناس هنک کنگی در میان مردم شناخته گردیده اند.

بالنو (BALENO)

بالنو یکی از برندهای پوشاک هنک کنگی است که در آسا بسیار معروف است و از جمله موفق ترین برندهای چینی در زمینه مد بوده است. نام تجاری بالنو در سال ۱۹۸۱ در هنک کنگ ثبت شد. در سال ۱۹۹۶ یک شرکت نساجی هنک کنگی به نام تکس وینکا این مارک تجاری را خرید و شرکت بالنو را بعنوان یک شرکت انحصاری ایجاد کرد. قیمتهای مناسب، کیفیت عالی و مدلهای متنوع را از عوامل موفقیت این برند دانسته است.

بوسینی (BOSSINI)

بوسینی یکی از فراوریکنندگان و خرده فروشان پوشاک در سراسر دنیا است. که مراکز آن در هنک کنگ قراردارد. در سال ۱۹۸۷ اولین مغازه خرده فروشی بوسینی در هنک کنگ کار خود را آغاز کرد و بعد از آن اولین شعبه اش در سنگاپور افتتاح شد. سهام این شرکت در سال ۱۹۹۳ در لیست سهام های بازار بورس هنک گنک قرارگرفت. بوسینی شامل بازه وسیعی از انواع لباسهای غیر رسمی شامل لباسهای زنانه، مردانه و بچگانه می گردد. بوسینی چهار شعبه اصلی دارد که در هنک کنگ چین تایوان و سنگاپور قراردارند.

استپ ولوز (Step wolves)

این برند یکی از معروف ترین برندهای لباس مردانه در چین است و مرکز آن در استان فوجیان (Fujian) قراردارد. استپولز در سال ۱۹۹۰ ثبت شد و در حال حاضر در زمینه پوشاک زنانه و بچگانه نیز توسعه یافته است.

کروکودایل (Crocodile)

کروکودایل یک شرکت نساجی و پوشاک هنک کنگی است که در سال ۱۹۵۲ تأسیس گردیده است و در دهه های ۵۰-۶۰ بخاطر صادرات پیراهن به ژاپن سنگاپور و سایر کشورهای آسیایی معروف بوده است. سهام این شرکت در سال ۱۹۷۱ در لیست سهام بازار بورس هنک کنگ نهاده شد و سپس محصولات این شرکت در زمینه پوشاک مردانه، زنانه و بچگانه تنوع پیدا کرد و به یک برند معروف ومورد علاقه مردم در زمینه مد در کشور چین و شهرهای هنک کنگ و ماکائو تبدیل شد. این شرکت در سال ۲۰۱۱ برند جدیدی به نام (smatcroco) را معرفی کرد. درحال حاضر این شرکت در زمینه پوشاک مردانه برندهای (Crocodile) و Smartcroco و در زمینه پوشاک زنانه صاحب برند (Crocoladies) می باشد. همچنین این شرکت از سال ۱۹۸۰ توزیع کننده برند فرانسوی (Lacoste) نیز گردیده است.

لی نینگ (Li-Ning)

شرکت انحصاری لی نینگ در سال ۱۹۹۰ توسط ژیمناست سرشناس چینی آقای لی نینگ در پکن تأسیس شد. آقای لی نینگ در المپیک تابستانی۱۹۸۴ برنده ۳ مدال طلا، دو مدال نقره و یک مدال برنز شد. این برند بر روی فراوری کفش و لباس ورزشی تمرکز دارد. در سال ۲۰۰۵ شرکت لی نینگ در جریان یک سرمایه گذاری مشترک با فراوری کننده فرانسوی پوشاک ورزشی (AIGLE) امتیاز توزیع محصولات این برند در چین را به مدت ۵۰ سال دریافت کرد. شرکت لی نینگ در سال ۲۰۱۰ مرکز و فروشگاه دیگری در پورتلند واقع در ایالت اورگان در ایالت متحده آمریکا راه اندازی کرد. این برند اکنون در زمینه فراوری کفش بسیار پیشرفت نموده است.

ای ان تی ای (ANTA)

شرکت انحصاری محصولات ورزشی ای ان تی ای یک شرکت معروف در زمینه فراوری لباس ورزشی در چین است. کفش و لوازم ورزشی تحت برند (ANTA) توسط این شرکت فراوری می گردد. این شرکت در سال ۱۹۹۴ تأسیس شد و تا سال ۲۰۱۰ یکی از چهار شرکت بزرگ فراوری کننده لوازم ورزش در دنیا بوده است. در حال حاضر محصولات ای ان تی ای با موفقیت به بازارهای پانزده کشور دنیا از جمله ایتالیا، ترکیه، جمهوری چک، کویت، ویتنام، سنگاپور و فیلیپین راه یافته است. (۲)

---

منابع

۱ – Larry D. Qiu  HKUST  ,۲۰۰۵ ,  China’s Textile and Clothing Industry

۲-  euro.ir

۳- Brenot . A, Chuffart.I ; Coste-Manie`,Deroche.m, Godat.I , Lemoine.L , Ramchandanik.M, Sette.E, Tornaire.C.2019 . Water footprint in fashion and luxury

۴.Yongjian Li ^a,⇑, Xiukun Zhao ^a, Dan Shi ^a, Xiang Li,2014, Governance of sustainable supply chains in the fast fashion industry

۵.www.Zivanitar design .com

۶.www. itt-hsco.com

۷.www.mizanonline.com

۸.https://shivar.org

۹.دل انگیزان , سهراب ,آذر ۱۳۸۵,بررسی جایگاه خوشه های صنعتی در کسب مزیت رقابتی و توان صادراتی