اثرگذاری و اثربخشی اوریگامی بر ارائه الگوی مناسب در طراحی صنعت پارچه و لباس

مقدمه
رشد سریع تکنولوژی ساختار زندگی بشر را به طرق متفاوت اعم از مناسب تا مضر برای او تغییر داده است. در این راستا علوم مختلف برای آسایش و سلامت روح و جسم او بوجود آمده اند و توسعه یافته اند. یکی از این علوم، علم و هنر طراحی لباس می باشد. امروزه، طراحی لباس از رشد قابل توجه و در نتیجه از جایگاه خاصی در دنیای مد و بازار پوشاک بهره مند شده است و این روند مدیون تلاشهای فعالان این عرصه بواسطه ورود گرایشها و ابداعات جدید و نوآوری ها و در نتیجه ایجاد طرحها و طراحی های زیبا و متنوع در عرصه مد و طراحی لباس می باشد. در پی این توسعه، طراحی لباس به گرایشها و شاخه های متفاوتی بسط یافت تا بصورت مجزا به هر یک از آنها پرداخته شود و در واقع به طراحیها و مدلها در آنچه انسان بعنوان پوشش استفاده می کند، بهای دیگری داده شد و اوریگامی و اوریگامی های مختلفی وارد این عرصه گشت. یکی از اوریگامی ها و طرحها که طراحان لباس بعضاً مورد توجه خاصی قرار می دهند، از این رو با توجه به اهمیت شناخت این اوریگامی برای طراحان لباس به لحاظ کاربرد بسیار آن در طراحی های امروزی لباس، این پژوهش با هدف بررسی ابداعات جدید در طراحی لباس با اوریگامی پلیسه به شناخت و تجزیه و تحلیل اصول و مبانی طراحی لباس پلیسه، بررسی مبانی طراحی لباس و سطوح ابداعات در این عرصه، بررسی آثار طراحان لباس پلیسه و ارائه طرحهای ارائه شده با این اوریگامی، می پردازد تا ضمن ایجاد یک سند علمی و برطرف نمودن خلاء پژوهشی، مدل جدیدی با استفاده از هنر اوریگامی طراحی و ارائه نماید.

مبانی تحقیق
اوریگامی با ارائه فرم و ساختار، مدتهاست که به عنوان یک وسیله الهام بخش برای طراحان علاقمند به توسعه طرحهای معماری و خلاقانه مد عمل می کند. این روند، رویکرد خلاقانه ای را به مد می بخشد که اوریگامی سنتی را با استفاده از اشکال تاشو معاصر با کاربردهای کارکردی تفسیر مجدد میکند، مد و هواپیماها شباهتهای زیادی دارند، از جمله وضعیت آنها به عنوان محافظ های قابل حمل برای بدن انسان، پویایی فضایی آنها در محیط ها و توانایی آنها در ایجاد اشکال مختلف معماری در اطراف بدن است، زیرا حسین چالایان قبلاً نمونه های برجسته ای را نشان داده است. با این حال، تبدیلِ قطعه های کاغذی دستساز به یک مجسمه کاملاً کاربردی و در ارتفاع بالا، یک تجربه جادویی است(LaFosse, Alexander, 2014). اگرچه اوریگامی الهام بخش تعداد بیشماری از طراحان مد است، از جمله چندین طراح ساختارگرا/ ساختارشکن غربی و ژاپنی. این بخش از تحقیقات طراحی بر روی شیوه های عملی متمرکز هستند و روشهای گام به گام برای تبدیل هواپیماهای مسطح به اشکال سه بعدی را نشان می دهند .این نوع تحقیق به جای اینکه روی نتایج نهایی طراحی مد متمرکز شود، روی فرآیندهای طراحی خلاق تمرکز دارد که بازپیکربندی قابل تغییری را در الگوهای حالت مسطح مشابه اما متفاوت با استفاده از الگوریتم های خلاقانه، تولید می کنند (Vyzoviti, 2016). همچنین طراحی به شدت به عنوان یک فعالیت یا فرآیندی تلقی می شود که خلق شرایط، مصنوعات و محیط های ارجح یا مورد نظر را برای یک هدف یا قصد خاص، تسهیل می سازد. نقش فعال شیوه های خلاقانه در فرآیند تحقیق را برجسته می سازد و شیوه حرفه ای هنری، درک جدید یا پیشرفته ای از پتانسیل بیانی مطالب در هنر و طراحی را تولید می کند. این پروژه طراحی، پتانسیل اوریگامی به ویژه هواپیماهای کاغذی به عنوان ابزاری برای تولید الگوی خلاق، با بازسازی یک قاب دو بعدی کاغذ-تاشو در یک نمونه اولیه ساختاری سه بعدی و سپس تجزیه آن برای تولید الگوهای خلاق، مورد بررسی قرار می دهد (Cassim, 2013).

مفهوم اریگامی
کلمه ی اوریگامی متشکل از دو کلمه ی “اوری” و “گامی” است که “اوری” به معنای تا زدن و “گامی” تغییر یافته ی کلمه ی “کامی” به معنای کاغذ است .اریگامی روش ارائه ی اشکال است، که عمدتاً با خم کردن ماده ی مورد استفاده (کاغذ) حاصل می شود. بنابراین اریگامی هنر و اندیشه ی تا دادن کاغذ (یا صفحاتی از جنس پلاستیک، فلز و مواد دیگر) برای خلق شکلهای مختلف، می باشد. این شکلها تعداد زیادی از حیوانات، پرندگان، ماهی ها، وسایل بازی، وسایل دکوری، شکلهای هندسی و اشکالی در ارتباط با گرافیک، معماری، صنعت و … را شامل می شوند. معنای لغوی این واژه در زبان ژاپنی «تا کردن کاغذ» است و تمام مدلهای کاغذ و تا را در بر دارد، حتی آنهایی که ژاپنی نیستند. اریگامی فقط از تعداد کمی از تاهای گوناگون استفاده می کند، ولی همین تاها می توانند به روشهای گوناگونی ترکیب شوند تا طرحهای متفاوتی ایجاد کنند(دهقان و همکاران، ۱۳۹۴)

تاریخچه اوریگامی
کاغذ در سال ۱۰۵ میلادی (حدود ۱۹۰۰ سال قبل) توسط آقای تسایی لون که وزیر کشاورزی چینی ها بود اختراع شد. چند سال بعد از آن بود که تولید کاغذ افزایش یافت و در اختیار توده مردم قرار گرفت. از این زمان بود که هنر تا دادن کاغذ در چین شروع شد. آنها چندین قرن اسرار تولید کاغذ و تا دادن آنرا نزد خود حفظ نمودند، تا بعد به کره و ژاپن راه یافت، در ژاپن بود که کار تا دادن کاغذ کاملتر شد و به صورتی رواج پیدا نمود که جزئی از زندگی مردم گردید، و سالها بعد از آن بود که به کشورهای اروپایی راه پیدا نمود. در کشورهای اروپایی این هنر با علم مدرن آمیخت و با حمایت دانشگاهها و تشکیل انجمنهای بزرگ و قوی اریگامی (مانند دانشگاه معروف ام.آی.تی در آمریکا، دانشگاه کمبریج در انگلستان و…) تحولی جدید یافت. سمبل اوریگامی پرنده دریایی است، که سمبل بین المللی صلح نیز می باشد. در ژاپن هر بچه ای عاقبت ساختن پرنده دریایی را می آموزد. الینور کوئر کسی است که با نوشتن کتاب “ساداکو و هزار پرنده دریایی کاغذی”، به این سمبل عمومیت داد (موسوی زاده،۱۳۹۹).

درک نحوه کارکرد اوریگامی
بیشتر مردم اوریگامی را ساخت ماهرانه فرم های سه بعدی از موجودات زنده یا اشیاء موجود در طبیعت یا محیط مصنوعی میدانند (سورگس، هاگیوارا و سلچوک،۲۰۰۹). با این حال، ریاضیدانان، دانشمندان و مهندسین کشف کرده اند که در تئوری، تعداد اشکال قابل ساخت با استفاده از مفهوم سنتی اوریگامی نامتناهی است(Lang، ۲۰۰۵). این اکتشافات رویکردهای جدیدی برای ساخت، نصب و شکل دادن به دستگاه ها و سازه ها بر اساس اصول و قواعد ساخت اوریگامی به دست می دهد. این مسئله به خوبی در روند رو به رشد توجه به تئوری ها و ابزار مرتبط با موضوع اوریگامی در چهار دهه گذشته به چشم می خورد(Lang، ۲۰۰۳). این توجه فزاینده در به چالش کشیدن فرمهای اوریگامی نهایتاً به بررسی بیشتر ویژگی های هندسی، مشخصات توپولوژیکی و قابلیت های سازه ای فولدینگ با کاغذ منجر شد که ابزاری با ارزش برای الهام گیری در اختیار معماران برای خلق آثار متنوع با کاربری های متفاوت قرار می دهد.

تاریخچه منشأ و پیشرفت اوریگامی به عنوان هنر
تاریخچه اریگامی در دوران باستان سرچشمه می گیرد و با ظهور فناوری تولید خود کاغذ پیوند ناگسستنی دارد. باستان شناسان استدلال می کنند که چینی ها می توانند راز ساخت این ماده شگفت انگیز را از ترکمن ها پذیرفته باشند. در شرق ترکستان شرقی، صنعتگران با حل کردن تکه های کوچک پشم در آب، می توانند حس کنند. سپس آنها را با الک گرفتار کردند و روی یک مطبوعات مخصوص دور ریختند، فشرده و خشک شدند. پیشرفت واقعی انقلابی اریگامی فقط پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد، عمدتاً به دلیل تلاش استاد آکیرا یوشیزاوا، استاد شناخته شده بین المللی. او نه تنها ثابت کرد که هنر اریگامی را میتوان از حق چاپ استفاده کرد، بلکه در گسترده ترین انتشار آن نقش داشت. با کمک نمادهای ساده ای که وی اختراع کرده است، فرآیند تاشو کردن هر کالایی معلوم شد که می تواند به عنوان یک سری نقشه ها – نقشه ها یا نمودارها – ارائه شود. ظاهر این طرح ها برابر با ظاهر نتهای موسیقی در موسیقی اروپا بود. “مهارت های بازی” قادر به گرفتن و انتقال به افراد دیگر بود. استاد به شهرت و شهرت شایسته ای رسید. یک ویژگی مهم اریگامی تقریباً نامحدود امکانات ترکیبی است که در یک برگه معمولی کاغذ قرار دارد. نظریه اختراعات (TRIZ) استدلال میکند که یک طراح ایده آل باید از یک قسمت تشکیل شود، که به کمک آن انواع بی نهایت اشکال ایجاد میشود. معلوم است چنین سازنده ای وجود دارد. این اریگامی است، جایی که هزاران چهره مختلف از یک قطعه تشکیل شده اند. هنر اریگامی در جهان گشوده می شود. این انتخاب توسط طراحان مد پاریس، و طراحان آمریکایی و افراد شش ساله انجام می شود. همه چیز را در اوریگامی می یابند. این درس روح را خوشحال می کند و به شخص اجازه می دهد حداقل به طور خلاصه از بار مشکلات روزمره فاصله بگیرد و خود را با یک مربع کوچک از کاغذ در دستان خود در یک کشور شگفت انگیز از خلاقیت پیدا کند.

مد با الهام از اوریگامی
مد بر گرفته از اوریگامی بیشتر در مد ژاپنی رواج دارد. ایسی میاکه، یکی از مثال زدنی ترین طراحان ژاپنی اوریگامی، طرحهای خود را از یک پوشاک مسطح با یک برش سنتی ژاپنی توسعه داد و از دستکاری های پارچه ای ابتکاری و فرآیندهای جدید فناوری برای ایجاد پوشاک استفاده کرد که نشان دهنده مهندسی همه کاره بین پارچه و بدن است. میاکه مجموعه بیشماری با الهام از اوریگامی از جمله «پلیس پلیز (پلیسه لطفاً)» در سال (۱۹۹۳)، «A-POC» در سال (۱۹۹۸) و «۱۳۲ ۵» در سال (۲۰۱۰)، را ارائه کرده است. در مجموعه «پلیس پلیز» از روش پیشگامانه که در آن پلیسه پس از برش و دوخت پارچه ایجاد می شود، استفاده شد. پاره ای از مجموعه «A-POC»از تکه های بلند از پارچه ایجاد شده است که خیاطی نشده اند بلکه به سادگی توسط پوشنده بدون هدر رفتن پارچه، بریده و پوشیده می شوند. مجموعه «۱۳۲ ۵» با تاهای مسطح چندضلعی های از PTE بازیافت شده (پلی اتیلن ترفتالات) به اشکال هندسی ایجاد شده که با استفاده از یک برنامه نرم افزاری به لباس های سه بعدی تبدیل شده اند. ازاینرو، طراحی های مد با الهام از اوریگامی نشان می دهد که ویژگی های رویه ای، ابتکاری و حادثه ای اوریگامی یک تم بصری مفید برای روشهای طراحی به شیوه محور ارائه می دهد. طرحهای مد بیشماری با الهام از اوریگامی، فرم های زیبایی شناسی جدیدی را از طریق طرحهای معماری سه بعدی که از کنوانسیون های مربوط به خیاطی تخلف می کنند، به نمایش گذاشته اند.
به ویژه، مجموعه “دِرس ارئوپلین” حسین چالایان با ایجاد ساختار معماری، مبتنی بر های – تکنولوژی، بین پارچه و بدن با تحرک و انعطاف پذیری، نوآوری مد را به نمایش گذاشت. علیرغم مفهوم آرئودینامیکی، شبیه به چالایان، این پروژه بر تأثیر ساختاری هواپیماهای کاغذی اوریگامی در ساخت پوشاک و مناسب بودن چنین طرحهایی برای پوشاک عملی تمرکز دارد(Clark et al، ۲۰۱۱)

پیشینه پژوهش
با توجه به نوپا بودن بحث اوریگامی در رابطه با تاثیر در طراحی مد و لباس پژوهش های اندکی در داخل و خارج کشور صورت گرفته است. از جمله میتوان به موارد ذیل اشاره داشت.

جدول ۱ – پیشینه مطالعاتی تحقیق

روش تحقیق
درک اینکه یک پژوهش چگونه باید انجام شود، مهارت بسیار مهمی است که برای تمامی پژوهشگران مورد نیاز است. یک پژوهش شامل جمع آوری، پردازش، تجزیه و تحلیل و تفسیر داده ها و سپس ارائه آگاهانه نتایج تحلیل در قالب یک گزارش است که همانا این گزارش بیانگر دستاوردهای پژوهش می باشد روش این پژوهش به صورت کیفی است. در این پژوهش از روش مطالعات کتابخانه ای برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است. (مکناب؛ ترجمه از واعظی و آزمندیان، ۱۳۹۰). .) این پروژه از یک روش تحقیق عملی و تجربی استفاده میکند که در آن هواپیماهای کاغذی تاشو نقش اساسی در اکتشاف ایده ها و شیوه های زیبایی شناسی و فنی دارند. این روش تحقیق طراحی شیوه محور برای اولین بار توسط نیدرر و روورت استوکس در انجمن بین المللی جوامع کنفرانس تحقیق طراحی شرح داده شد. نیدرر و روورث استوک توضیح دادند که “شیوه” به “شیوه حرفه ای” (در هنر، طراحی و غیره) یا فرآیندهایی که به طور معمول در شیوه های حرفه ای و خلاقانه برای تولید کار به منظور دیگری به غیر از کسب (عمدی) دانش استفاده می شوند، اشاره دارد. نیدرر همچنین خاطر نشان کرد که شیوه به عنوان ابزاری برای در دسترس قرار دادن دانش ضمنی، هم در فرآیند تحقیق و هم در ارزیابی و ارتباط دادن نتایج تحقیق نقش مهمی ایفا می کند، زیرا این امر بر جنبه های تجربی دانش متمرکز است. تحقیقات شیوه محور، ترکیبی از عمل و تئوری با تمرکز بر روی فرآیندهای حل مسئله مبتنی بر تفکر طراحی، هستند. بنابراین، متدولوژی های شیوه محور در طراحی مد شامل ایجاد محصولات طراحی مد از طریق فرآیندهای حل مسئله هستند. با اتخاذ رویکرد نیدرر و روورث استوکس برای استفاده از شیوه در پژوهش، از فرآیند طراحی مد شیوه محور برای سازماندهی زنجیره ی بخش های موجود در این مقاله ( استفاده میشود(Niedderer & Roworth-Stokes،۲۰۰۷).

یافته ها
در این پژوهش با الهام از هواپیماهای کاغذی، پیکربندی های ساختاری طراحی مد را براساس یک مفهوم آوانگارد مینیمالیستی بررسی می کند. این پژوهش از یک روش طراحی عملی شیوه محور استفاده میکند تا از طریق مراحل توسعه شامل آزمایش و ابتکار به پوشاک الهام گرفته از هواپیمای کاغذی برسد. این پژوهش نشان داد که چگونه هواپیماهای کاغذی میتوانند فرآیندهای تحقیقاتی را با فرآیند شیوه محور تحریک کنند و اینکه چگونه تحقیقات می توانند شیوه های هواپیمای کاغذی را که در طراحی مد به کار می رود، تقویت کنند. رسانه های مختلفی از جمله نقشه ها، آثار نوشتاری و عکسها برای نمایش روند توسعه طراحی ارائه شده اند.

طراحی شماره ۱: کانارد – کاربرد تای مربع
این لباس مشکی دارای یک الگوی اوریگامی به شکل الماس در مرکز کمر، پنل های شانه کشیده شده، تای برعکس در قسمت پشت دامن و خطوط زاویه ای کمر و شانه است. الگوی اوریگامی به شکل الماس با تبدیل یک تای مربع در فرآیند تای یک صفحه کاغذی کانارد ایجاد می شود. این در پنل هایی که از خطوط بدن و مورب در امتداد دامن بیرون میآیند، طراحی شده است که یادآور فلپ های بال هواپیما است، ترکیب شده است. بالهای عمودی مدل کانارد در قسمت پشتی دامن به صورت چین معکوس کشیده شده است. به طور خاص، الگوی جدیدی برای پوشاک نهایی، کانارد شامل بدنه، سرشانه با تای مربع و دامن ایجاد می شود که با باز کردن طرحهای توسعه یافته به هواپیماهای مسطح و سپس از کل شکل مسطح در ساخت لباس استفاده می شود. خطوط پارچه ای و اشکال زاویه ای به پوشاک عنصری از آرئو دینامیسم را میبخشد. پارچه با پایه پشم سیاه با تافلای مایل به قرمز تطبیق داده شد تا مورد علاقه قرار گیرد.

شکل ۱ – کانارد

طراحی شماره ۲: هواپیمای سه بال – تای مثلثی و فشرده کردن تا
در این مجموعه شامل یک قسمت با جزییات اوریگامی در قسمت پشت و شانه ها و یک لباس پارچه ای بدون آستین است. هواپیمای کاغذی مثلثی الهام گرفته از قسمت اصلی اوریگامی است، که شامل هواپیمای سه بال و تاهای فشرده ریز شانه است. الگوی شکل مسطح ایجاد شده پس از آشکارسازی هواپیمای سه بال برای شکل دادن به بالای جعبه مانند که دارتها و چینها با استفاده از پارچه ایجاد شده اند، مورد استفاده قرار گرفته است. پله مینیمالیستی برای ایجاد نسبت های متعادل با قسمت اوریگامی جفت شد. برشهای زاویه ای، نامتقارن توسط یک تضاد رنگی بین پشم خاکستری تیره و پارچه های تافتی آبی فیروزه ای تأکید می شود.

شکل ۲ – هواپیمای سه بال

طراحی شماره ۳: از طریق ابر – کاربرد تای معکوس و تای اسکواش (چهارگوش)
این لباس شامل یک کت خوش دوخت با یقه های به مانند اوریگامی، بخش پشتی به شکل پرنده، شانه های نوکدار (تیز) و یک دامن محکم با دنباله پشتی ژابو است. شکل زاویه ای بالهای از طریق ابر ۲ ایجاد شده در طی فرآیند تا کردن، در یقه های دوخته شده و پیک شانه های ژاکت گنجانیده شده است. برای اتخاذ شکل مسطح بال های بازشده براساس تاهای معکوس، الگوهای یقه دوخته شده اصلی گسترش یافته است. با روشن ساختن سرعت و حرکت، جزئیات موجود در قسمت پشت ژاکت از یک پرنده اوریگامی الهام گرفته شده است و شامل یک تای اسکواش است. خطوط ساخت لباس از پشت مرکز، محور زده شده است. لبه های حاشیه دار (تزئینی) بر روی یک زاویه، تا زده شدند و در درز دامن قرار گرفتند تا جلوه ای از بال دم خاموش هواپیما ایجاد شود. لبه های دامن از یک ساختار ریتمیک پیروی میکنند که جزئیاتی را در قسمت پشت ژاکت تکمیل می کند. پارچه ساخته شده از پشم سیاه که به عنوان یک پارچه پایه استفاده می شود، با پارچه تافته اسکارلت تدارک دیده شد تا تازگی داشته باشد.

شکل ۳ – طراحی از طریق ابر

طراحی شماره ۴: ساتورن و شاتل – کاربرد تای معکوس
این لباس شامل یک کت با یقه دوخته شده و شانه های نوکدار (تیز) برگرفته از آئروگامی و دامن با جزییات تای – معکوس در امتداد طرفین است. یقه کت خوش دوخت از هواپیما کاغذی ساتورن الهام گرفته شده و طرفین دامن از شاتل الهام گرفته شدند. شکل های چندلایه بال و شهپر در هواپیمای کاغذی ساتورن، بر اساس تاهای معکوس، برای ایجاد یقه لباس دوخته شده استفاده شد. شانه های لباس نوکدار (تیز) در طرح ۴ به طور مکرر برش خورد. اشکال مسطح مشاهده شده پس از تا کردن هواپیمای کاغذ تاشو برای الگوهای یقه معمولی دوخته شده، استفاده شد. طرح های هواپیمای کاغذی شاتل به درزهای جانبی با تای تبدیل شد و در خطوط یوغ دامن گنجانیده شد. برش های زاویه ای و نامتقارن لباس دوخته شده، بیانگر خصویات ایرودینامیک است. پارچه پایه پشم سیاه به لحاظ ریتم با مواد فشرده از تافتا آبی فیروزهای مطابقت داشت.

شکل ۴ – ساترن و شاتل

بحث و نتیجه گیری
آراستن که سرچشمه و هدف اصلی طراحی لباس است تنها برای خوشایندی چشم، یا شادی نیست بلکه معنایی ژرف دارد که امروزه در این بخش هنرمندان پا را فراتر گذاشته و گاهاً به فراتر از آراستن می اندیشند. در این پژوهش درک شیوه های نوین طراحی لباس به سبکهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. براساس معیارهای نتایج تحقیق نیدرر و رورث استوکس، این پروژه طراحی به بررسی استفاده از هواپیماهای کاغذی برای تولید الگوی خلاق در طراحی مد پرداخته است، از نظر عینیت شفاف، سازگار با قابلیت اطمینان و اعتبار آن است. این مقاله، از طریق پروژه طراحی شیوه محور توسط نویسنده، نشان میدهد که چگونه می توان از هواپیماهای کاغذی دستساز به عنوان روشی برای تفکر استفاده کرد و چگونه تمرین می تواند روند تحقیق را برای حل مشکلات طراحی و تحقق نتایج مطلوب راهنمایی کند.
در این تحقیق به آشنایی با اوریگامی و استفاده از آن در مد و فشن پرداخته شد. همچنین به بررسی تاریخچه اوریگامی و نقش آن در فشن و مد در کشورهای مختلف، و … را پرداختیم.
این هنر در پیشرفت بسیاری از هنرهای دیگر سهیم بوده و آنها را به سمت بهترین ها سوق داده است.
هدف این هنر آفریدن طرح های جالب با کمک تاهای هندسی است.
ارویگامی فقط از تعداد کمی از تاهای گوناگون استفاده می کند، ولی همین تاها می توانند به روش های گوناگونی ترکیب شوند تا طرحهای متفاوتی ایجاد کنند. تلاش نگارنده در این پژوهش رسیدن به طراحی همگانی و چند منظوره در قالب هنر مفهومی می باشد و به طور کلی طراحی هر نوع تاثیر مستمری بر زندگی انسان دارد و باعث رونق بخشیدن به تجارت و بازار و تولید کالایی مطابق با سلیقه جامعه می شود. امید است که توانسته باشیم راهی را پیش روی دانشجویان قرار داده تا شروعی باشد برای اهداف بزرگتر و متعالی جهت شکوفایی استعدادهای نهفته و این شروع راه است.

منابع

• دادگر نوبریان، الهام، پیوندی، پدرام، داوودی، ابوالفضل (۱۳۹۸). طراحی لباس با الهام از اوریگامی با استفاده از پارچه های بی بافت، کنفرانس ملی مهندسی نساجی، پوشاک و مد
• دهقان، سمیرا، داودی، ابوالفضل، میرجلیلی، آزاده (۱۳۹۴). ابداعات جدید در طراحی لباس با اوریگامی پلیسه، نساجی امروز، شماره ۱۵۹، صص ۵۷-۶۱.
• مک ناب، دیوید آی (۲۰۰۸). مترجم: واعظی، رضا و آزمندیان، محمدصادق (۱۳۹۰). روشهای تحقیق کمی و کیفی مدیریت دولتی و سازمانهای غیر انتفاعی، تهران، انتشارات صفار-اشراقی.
• موسوی زاده، محسن (۱۳۹۹). تاریخچه اوریگامی نوشته شده در http: // vista.ir

Cassim, F. (2013). Hands on, hearts on, minds on: Design thinking within an education context. International Journal of Art & Design Education, 32, 190–۲۰۲.
Cheung, K., T. Tachi, S. Calisch, and K. Miura. 2014. “Origami Interleaved Tube Cellular Materials.” Smart Materials and Structures 23 (9): 094012.
Clark, J., Frankel, S., Golbin, P., & Les arts décoratifs (Paris). (2011). Hussein Chalayan. New York, NY: Rizzoli.
Collins, J. M. (2013). The new world champion paper airplane book: Featuring the world recordbreaking design, with tearout planes to fold and fly. New York: Ten Speed Press.
Falk, A., and P. von Buelow. 2011. “Form Exploration of Folded Plate Timber Structures Based on Performance Criteria.” The 35th Annual Symposium of the IABSE 2011, the 52nd Annual Symposium of the IASS 2011 and incorporating the 6th International Conference on Space Structures.

Kyung-Hee Choi (2016): Practice-led origami-inspired fashion design: out of the frame: flight by paper plane, International Journal of Fashion Design, Technology and Education, DOI: 10.1080/17543266.2016.1158872.
Lang, R. J. (2003). Origami design secrets: Mathematical methods for an ancient art. Massachusetts: A.K. Peters. Retrieved from http://site.ebrary.com/ lib/cornell/detail. action?docID = 10159705.
Lang, R. J., & Hull, T. C. (2005). Origami design secrets: Mathematical methods for an ancient art. The Mathematical Intelligencer, 27(2), 92–۹۵.
LaFosse, M. G., Alexander, R. L. (2014). Planes for brains: 28 innovative origami airplane designs. Vermont: Tuttle Publishing.

Nimkulrat, N. (2012). Hands-on intellect: Integrating craft practice into design research. International Journal of Design, 6, 1–۱۴. Retrieved from https:// dspace. lboro.ac. uk/dspacejspui/handle/2134/11352
Nimkulrat, N. (2013). Situating creative artifacts in art and design research. Formakademisk, 6, 1– ۱۶. Retrieved from http://dx.doi.org/10.7577/ formakademisk. 657

Niedderer, K. (2007). Mapping the meaning of experiential knowledge in research. Design Research Quarterly, 2, 4–۱۳. Retrieved from http://uhra. herts.ac.uk/handle/ 2299/4406
Niedderer, K., & Roworth-Stokes, S. (2007, November). Therole and use of creative practice in research and its contribution to knowledge. Paper presented at the meeting of IASDR international conference. Hong Kong Polytechnic University.
Oxford Dictionary. Retrieved September 1, 2015 from http:// www.oxforddictionaries. com/definition/english/origami

Sorguç, A. G., Hagiwara, I., & Selcuk, S. A. (2009). Origamics in architecture: A medium of inquiry for design in architecture. METU JFA, 2, 235 247. doi:10.4305
Toda, T. (2008). An origami airplane to fly from the space. Tokyo: Futami-syobou.
Vyzoviti, S. (2006). Supersurfaces: Folding as a method of generating forms for architecture, products and fashion. Amsterdam: Bis