نگاهی دقیق به جایگاه صنعت ماشین‌سازی نساجی
ماشین‌سازی و قطعه‌سازی دو جزء لاینفک هر صنعتی است و عدم دقت به زیرساخت‌ها و توسعه این بخش مهم، لطمه‌ای جبران‌ناپذیر به بدنه آن صنعت وارد می‌نماید. این خسارت می‌تواند در کوتاه‌مدت اثر خود را در قالب ورشکستگی‌های صنایع تولیدی و رشد نرخ بیکاری نشان دهد و در بلندمدت باعث از بین رفتن یک صنعت خواهد شد. مسئله‌ای که ارتباط مستقیم با استقلال یک کشور داشته و اگر صنعتی در کشوری از بین برود و با صنایع نوین و توسعه‌یافته جدید جایگزین نشود، خط وابستگی مطلق را برای مردم آن سرزمین به همراه خواهد داشت. چراکه، یک صنعت همانند دندان‌های انسان قادر است تا فعالیت‌های مختلف اقتصادی در کشور را خرد کرده و زمینه هضم آنها را فراهم آورد تا در بقیه بدنه اقتصادی که شامل زنجیره توزیع و شبکه مصرف است، نقدینگی را در نهایت به سرخط تولید آورده و روح تازه‌ای بر کالبد آن بدمد. اما، با ازبین رفتن بخش صنعتی و تولیدی، مابقی بدنه مجبور به تغذیه از خارج از چارچوب اولیه بوده و حیاتی وابسته پیدا خواهد نمود که دیر یا زود مرگ و یا کمای اقتصادی را به همراه خواهد داشت. صنعت نساجی کشور که به نقل از آمارهای رسمی و غیررسمی حداقل ۱۴% از اشتغال کشور را در دل خود جای می‌دهد نیز از این موضوع مستثنی نیست و اگر در حوزه ماشین‌سازی آن توجه و التفات ویژه‌ای صورت نگیرد، دیر یا زود با وزش اولین تندبادهای تحریم به شدت لرزان شده و خطر تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی به شدت احساس خواهد شد.
گذشته از این موضوع، مسأله ماشین‌سازی نساجی نقشی فراتر از حفظ صنعت و توسعه آن دارد. نقشی که امروز در امنیت و استقلال کشور در حوزه‌های نظامی و انتظامی به عهده دارد و در تولید انواع اقلام نظامی و اسلحه‌های مدرن و سلاح‌های بازدارنده به کار می‌رود. امروز، تکنیک‌های مهم تولید الیاف پیشرفته تا بریدهای کامپوزیتی در حیطه ماشین‌سازی نساجی قرار دارند و بسیاری از زمینه‌های راهبردی دیگر همچون تولید انواع پارچه‌های خاص و استتارهای ویژه و همچنین، تکمیل‌های با فناوری بالا ماشین‌آلات و ماشین‌سازی نساجی است که نیاز کشور را می‌تواند برآورده سازد.
نوشته های مشابه
اگر زیرساخت‌های اولیه ماشین‌سازی نساجی در کشور موجود نبود، بسیاری از پیشرفت‌های نظامی که شاهد آن هستیم، محقق نمی‌شد و شاید سلاح‌های استراتژیکی که امروز دشمن را پشت مرزهای ایران متحیر نگه داشته است، هرگز با توان کامل ایرانی تولید نمی‌شد و مجبور می‌شدیم که بخش‌های زیادی از آن را وارد نماییم.
صنعت ماشین‌سازی نساجی، یک صنعت راهبردی است و به همین علت است که امریکا، آلمان، ایتالیا، ژاپن، کره جنوبی، چین و ترکیه سرمایه‌گذاری زیادی روی آن انجام داده‌اند و می‌طلبد مسئولین لشکری و کشوری با دقتی ویژه به این صنعت راهبردی توجه نمایند؛ چرا که، در آینده‌ای بسیار نزدیک نیازهایی بسیار عمیق‌تر و مهم‌تر از امروز را باید از آن طلب نمایند.
ماشین‌سازی نساجی باید به عنوان یک رشته تحصیلی در سطوح عالی تعریف شود و پژوهشکده‌ای توانمند نیز در کنار آن به ایفای نقش بپردازد تا همه خلاءهای آینده را از امروز رصد نماید و برای فردای کشور وظیفه‌اش را به درستی انجام دهد.
و من ا…. التوفیق